Handeling- en takenspel; 1 week later

Deze week de hele week consequent gehouden aan het "spel", althans, van onze kant uit.
Maandag ging het dus echt perfect. Maar zoals vaak bij nieuwe dingen bij T6, is hij eerst heel enthousiast en dan komt de "faalangst" en geen doorzettingsvermogen.
's Avonds was hij met zwemmen ook nog over naar een nieuw groepje, dus het was echt een goede dag :)

Dinsdagmorgen begon t al n beetje. Hij kwam wat zeurderig uit bed, dat hij niet naar school wilde en misselijk was. Ik hield het er even op, dat hij misselijk van de honger was, dus hup, aan de gang. Al met al kreeg hij zo'n 25 min. bij elkaar doordat hij zoals meestal dingen laat liggen.
's Middags kwam hij als n hoopje uit school. Voelt zich niet lekker, en kruipt op de bank. "Ow jee". Dacht ik nog. "Hopelijk niet de griep!" Blijkbaar had hem de boterham van 's morgens echt dwars gezeten, want deze kwam er om 15:00 uur weer uit, waarna T6 zich eigenlijk bijna meteen al stukken beter voelde.
Woensdag nog maar n dagje tutten, aankijken en thuisblijven, waardoor het voor T6 betekende dat hij zich ook totaal niet aan het "spel" hoeft te houden. Prima, maar dan dus ook geen game-tijd! Het zorgde voor een hoop gemopper en irritatie van hem uit, maar ik hield vol. "Je weet wat je moet doen, wil je game-tijd krijgen. Ik hou me alleen maar aan de afspraak".
Donderdagmorgen begon hij volgens mij wel met frisse moed, maar deze zakte totaal in zijn schoenen, toen hij merkte dat hij (zoals de rest van de week ook al) een natte luier had. "Het heeft toch allemaal geen zin! Ik doe het allemaal niet meer! Ik haal het toch nooit!". Op dat moment heeft redelijk praten met hem weinig zin. Hij zit dan zo vast in zijn woede en frustratie, dat je hem echt even moet laten afkoelen. Geen schermtijd voor vandaag dus... 's Avonds bij het eten even goed over gepraat met elkaar. Ook al heeft hij een natte luier en daardoor het super bonuslevel niet gehaald, de rest blijft wel haalbaar. En als hij dat allemaal doet, krijgt hij toch ongeveer 60 minuten bij elkaar! Het kostte even wat tijd, maar ik geloof dat hij het uiteindelijk wel inzag, dat het bonuslevel echt een bonus is, waar hij helaas niet zo heel veel invloed op heeft, maar dat hij met de rest ook al heel ver komt.
Vrijdagmorgen nieuwe kansen dus. Hij probeerde het wel, en kwam inderdaad al een heel eind met 45 minuten. Hij probeerde nog extra dingen toe te voegen, door gewoon nieuwe dingen op het bord erbij te schrijven (op tijd naar school, Sem helpen, etc) maar hier trappen wij niet in. Dit zijn nu de verschillende "levels" en als deze goed gaan, gaan we verder kijken. Eerder niet.
Zaterdagmorgen en zondagmorgen merkte we dat hij bewust weer met het bord bezig was. Hij vinkte zelf meteen zijn handelingen af, als hij ze had gedaan.  (Hierbij wel meteen ook weer duidelijk gemaakt dat wij (F en ik) bepalen of een level gehaald is, en niet hij.) En hij liep geregeld opnieuw naar boven, als hij iets las, dat hij nog moest doen. Vanmorgen stond hij gewoon al om 6:45 uur zijn tanden te poetsen!!! Heerlijk zo'n uitslaapzondagmorgen, haha.
Er is dus nog hoop, dat dit uiteindelijk wel gaat aanslaan, en dat hij het toch oppikt. We blijven volhouden! Althans, tot dinsdag...

Dinsdag hebben we overleg met onze PIT-er. Misschien dat we dan besluiten om het hier of daar aan te passen, of om het toch zo vol te blijven houden. Ik heb in ieder geval nog hoop. Het is nog geen verloren zaak. Haha.
En als het dat wel blijkt te zijn, gaan we weer wat nieuws verzinnen.

T6

Ik geloof dat het handig is om even wat achtergrond informatie te geven over T6, voor de mensen die ons (niet zo goed) kennen, of het hele verhaal niet zo weten.
T6 is een vrolijke, pientere, spontane, behulpzame, aardige jongen van 6 jaar oud. Alleen speelt er bij T6 meer, dan je zo op het eerste gezicht ziet. Voordat ik met allemaal termen ga gooien en mensen daar hun conclusies uit treken en hun mening over hebben, zal ik proberen om een beeld te schetsen.

De bevalling was na een normale zwangerschap nogal uitzonderlijk te noemen. T6 bleef tot het laatste moment draaien en dwarsliggen (letterlijk), waar zelfs een uitwendige draaiing en inleiding geen verschil in maakte. Op het allerlaatste moment werd er na overleg met alle gynaecologen maar besloten tot een spoed keizersnede.
Blijkbaar was dit geval zo apart, dat er 3 jaar later, toen ik kwam voor controle van de zwangerschap van S3 werd gereageerd: "Oh! Bent u die mevrouw!", en laatst hoorde ik van een vriendin dat het bij opleiding van de vriend van haar broer als casus werd behandeld, omdat het eigenlijk nooit voorkomt!

Maar goed, T was een wakkere baby. Sliep vanaf dag 1 snachts door, en was de hele dag actief en alert. Zijn ontwikkeling verliep iets voor op de schema's, maar daar zagen we verder geen kwaad in.
Het cb (consultatiebureau) vond wel dat we hem moesten dwingen tot slapen smiddags, volgens de rust en regelmaat methode. Nou dat hebben we geweten. We hebben het een week volgehouden, waarbij uiteindelijk T (en mam dus ook niet) niet meer sliep (overdag en snachts niet) en al om 12 smiddags al zijn voedingen ophad...  na een week vonden we het dus wel welletjes, en binnen 1 dag zaten we weer op het oude ritme van overdag wakker en snachts lekker slapen.

Als nieuwe ouders vind je vaak alles van je kind vanzelfsprekend, omdat je geen vergelijkingsmateriaal hebt. Natuurlijk praat je wel eens met andere ouders, die het dan hebben over gezellig samen knuffelen of boekjes lezen, of n half uurtje lekker spelen op n dekentje. Dingen die voor ons heel vreemd waren. T was altijd actief bezig, waarbij de woonkamer er al snel uitzag alsof er n orkaan had gewoed. Ik was het ene aan het opruimen, en het volgende had hij al uitgehaald. Eens even stil zitten, samen op de bank of op een deken was er niet bij. Ergens vond ik dat wel jammer, maar ja, je hebt rustige kinderen en wat actievere kinderen, en wie weet kwam dat wel weer.

T6 was echt overal. Als je met hem ging wandelen, liep hij gewoon ergens heen. Ook als wij ons dan "verstopte", om te kijken of hij alsnog kwam, maakte dit niets uit. Hij was totaal niet bang, of onder de indruk van iets.
Een gesprek met iemand voeren, ging niet, want ik moest constant op T6 letten. Ik moest echt continue 2 handen, 2 benen en n mond ter beschikking hebben om hem tegen te houden, te pakken, op te vangen, of om de schade te herstellen. Even gezellig winkelen, naar de markt, ergens koffie drinken, of gewoon even ergens anders je aandacht bij hebben was niet te doen.
Ik had het hier ondertussen al eens met mijn huisarts over gehad, en zij had me een folder gegeven over het Team Vroegtijdige Indicatie van Mee. (Inmiddels bestaat dit niet meer), aangezien er eigenlijk pas vanaf 6 jaar een diagnose kan worden gesteld. Ik had het foldertje gelezen, maar vond het ook weer erg drastisch om meteen allerlei onderzoeken, psychologen en testen op T6 los te laten. Hij was tenslotte pas 3.
De beslissing dat er nu toch echt iets mee moest gebeuren, kwam wat mij betreft, toen ik met S3, op dat moment ongeveer 1 a 2 maanden oud, bij de huisarts moest zijn omdat ik iets wou navragen. Ik was in de spreekkamer alleen maar bezig met T6, hem in de gaten te houden en tegen te houden dat hij niet overal aanzat. Toen ik na het consult naar buiten liep, besefte ik dat ik totaal niets van wat de arts had verteld had meegekregen, en dat mijn volledige aandacht steeds alleen maar naar T6 uitging. "Dit klopt niet", dacht ik. "Andere mensen hebben ook meerdere kinderen, en die lukt het wel. Waarom gaat het dan met T6 niet. Dit ligt niet aan ons. Er is iets met hem! Het moet gewoon mogelijk zijn om met een peuter iets te doen, maar met hem gaat het niet."
Op dat moment had ik besloten dat ik er verder mee wou gaan. Ik had inmiddels in de gaten dat hij best pienter was, maar ik was bang dat hij door zijn gedrag op school e.d. in de problemen zou komen.
F was het met me eens, maar liet de beslissing ook redelijk aan mijn kant. Doordat hij vaak werkweken had van zo'n 60 uur, kwamen de kinderen grotendeels op mij neer. Niet dat hij niet betrokken was, maar hij kreeg veel dingen gewoon niet mee.

Nou... en dan kom je langzaam in de molen terecht... De molen die heeeeeel langzaam draait, door veel wachtlijsten en intaketijden. In juli 2010 gebeld met Mee, half september de formulieren ontvangen, eind oktober onderzoek, waarbij onder andere Xonar wordt opgestart voor thuisbegeleiding.
Xonar start in maart 2011 voor een half jaar, 1x per week, waarbij al in april wordt besloten dat er verder onderzoek nodig is, en wordt T6 in mei aangemeld bij Orbis GGZ. Dan volgt er in juli en augustus enkele gesprekken en n spelsessie met T6, waarbij er een diagnose "stoornis van de kinderleeftijd, niet anders omschreven" met woordelijke toelichting ADHD wordt gesteld, waar wij het als ouders zijnde niet volledig mee eens zijn. Er is meer, dan alleen ADHD. Doordat de rapportage een aantal zaken omschrijft waar wij het als ouders niet mee eens zijn, en wij het idee hebben dat de hoofdbehandelaar niet op dezelfde lijn zit als ons, vragen we om een andere hoofdbehandelaar, en daardoor ook een nieuw onderzoek.
Deze word ons in april 2012 toegewezen, waarna er in juli een nieuwe diagnose uitrolt: PDD-NOS met kenmerken van ADHD en daarnaast DCD. Ook wordt er afgesproken dat er met 6,5 jaar een nieuwe intelligentietest wordt afgenomen, omdat ook school en GGZ het opvalt dat T6 toch wel erg pienter is.
Uit het intelligentieonderzoek blijkt, wat ieder die met T6 werkt eigenlijk al vermoedde; T6 scoort 124 als IQ, met een verwerkings intelligentie van 136!
Buiten alle officiële onderzoeken is er dan ook nog de ergotherapie, de logopedie en de ouder cursus Autisme, die tussendoor nog worden gevolgd, en de Psychiatrische Intensieve Thuiszorg (voor praktische en ondersteunende zorg) die eigenlijk steeds doorloopt (tot nu toe).
Het wordt langzaam duidelijk dat de ADHD niet alleen voor onrust en drukte bij ons als ouders, en de leerkracht zorgt, maar vooral ook bij T6 zelf. Hij heeft er zelf last van, vind niet meer de rust om lekker te spelen, of bijv. te genieten van iets op tv. Ook het contact met vriendjes verloopt door zijn ADHD moeizaam... Voor ons als ouders staan we zomer 2012 voor een moeilijke beslissing. We zijn niet van de medicatie, vooral niet om een kind zomaar van alles toe te stoppen. Maar door bovenstaande zaken slaat voor ons toch al snel de balans door naar het negeren van onze eigen opvattingen en ons kind proberen zo goed mogelijk te helpen. We besluiten om de medicatie te proberen, om te kijken hoe T6 erop reageert, maar wel op voorwaarde dat de dosis zo laag mogelijk wordt gehouden, puur om de pieken eruit te halen, maar we willen wel nog steeds T6 zien, en niet n "zombie" als kind terug krijgen.
Nu, 1,5 jaar later, is er nog steeds de twijfel over wel of geen medicatie. En geloof me, als er een andere mogelijkheid was, zouden we dit zeker proberen. Maar het is een feit dat T6 met medicatie, beter kan concentreren , werken, leren, spelen en luisteren dan zonder. Dus dan is het voor ons nog steeds duidelijk wat het moet zijn, al is het om hem ook de rust te geven om dit alles te kunnen doen.

Al met al vraagt T6 heel wat zorg en aandacht. Meer dan een gemiddeld kind, volgens de deskundigen. Voor ons is het moeilijk te vergelijken, aangezien hij onze oudste is, en we dus eigenlijk niet beter weten.
Wel is het zo dat we (blijkbaar) al heel veel dingen hebben aangepast aan hem. We gebruiken al jaren bijna niet meer de woorden misschien, straks, of dadelijk. Ook worden afspraken of gebeurtenissen zo laat mogelijk aan hem verteld, pas als ze echt zeker zijn. We proberen zo consequent mogelijk met de regels om te gaan, buiten de spontane acties (die hij wel weer kan hebben). En na logeerpartijtjes of uitjes is het weer even bijkomen met nog iets meer structuur en duidelijkheid, omdat hij dan even helemaal uit zijn doen is. Verder is er veel overleg met school, Orbis GGZ, Ergo en wij als ouders, en wordt er door alle partijen goed nagedacht als er veranderingen bij hem merkbaar zijn, om te kijken waar het misschien door komt.

Ik weet dat er nu een aantal mensen zullen zijn die zeggen: "elk kind is wel ns druk!" of "die van mij kan ook slecht tegen veranderingen", en daar geef ik ze ook van harte gelijk in. Het is gewoon heel moeilijk om een kind of persoon te omschrijven waarbij je alle aspecten benoemd, zonder meteen 26 A4tjes vol te krijgen of te klinisch te gaan.
Daarbij is het gewoon zo dat degene die T6 wat beter kennen, weten wat we bedoelen als we zeggen dat T6 weer eens een moeilijkere periode heeft, of als hij slecht reageert op zijn medicatie. Die krijgen wat meer van hem mee, om te weten wanneer hij goed in zijn vel zit, of wanneer het wat minder gaat. En die mensen weten ook dat het af en toe verdomds veel energie kost als ouders zijnde, maar dat het op de goede momenten meer dan waard is en dat dan al die rotmomenten zo weer vergeten zijn! Want daar doe je alles voor. Voor die fijne genietmomenten waarbij je ziet dat je kind gelukkig is.

Labels

Dinsdag 18 februari is de dag dat de nieuwe Jeugdwet door de eerste kamer is aangenomen die op 1 januari 2015 in zal gaan. Dit betekend dat de zorg van de jeugd helemaal wordt ondergebracht bij de gemeente. In aanloop van deze wet, is er best veel commotie geweest over de gevolgen van deze wet. Veel ouders, jeugdpsychologen en andere deskundigen zijn bang dat er veel kinderen hierdoor niet de zorg gaan krijgen die ze nodig hebben. Andere mensen vinden dat er nu te snel wordt gediagnosticeerd en dat er te veel kinderen een stempel krijgen met bijvoorbeeld ADHD, als ze alleen maar even druk zijn. "Laat kinderen weer kind zijn" wordt er vaak gezegd.

Ik wil hier niet een hele discussie gaan voeren, of een pleidooi voor het een of ander. Daar heb ik de kennis en kunde niet voor vind ik. Maar wel merk ik dat ik de discussie "wel of geen labeltjes plakken" moeilijk vind en ik moet zeggen dat ik het heel dubbel vind allemaal. Ik weet niet of er te gemakkelijk labeltjes wordt geplakt in Nederland. Feit is wel dat de jeugd GGZ in Nederland best goed is, waardoor er veel onderzoek en kennis is. Hierdoor krijg je dan ook meer gediagnosticeerde kinderen. (Andersom stom gezegd, als je in een land nooit onderzoek doet naar griep, en er dus geen grieppatiënten bekend zijn, wil niet zeggen dat er geen griep bestaat in dat land).
Van de andere kant denk ik ook dat het (helaas) in ons land zo is, dat iedereen maar moet passen in de hokjes die men heeft ontworpen. Kinderen moeten ook maar passen in een hokje. Als je kijkt op school, waar alle leerlingen zoveel mogelijk moeten intrigeren op regulier onderwijs, daar staat 1 leerkracht voor een klas van gemiddeld 30 leerlingen. Die leerlingen hebben allemaal individuele aandacht nodig. De ene meer bij rekenen, de ander bij Taal. Het is natuurlijk voor te stellen dat er dan kinderen zijn, die moeite hebben met drukte in een klas. 30 leerlingen in een klas, is ook 30 knutselwerkje/tekeningen die ergens staan of hangen, 30 stoelen, 30 tafels, 30 kinderen die geluiden produceren, noem maar op. Niet iedereen kan zich immers even goed concentreren op die moeilijke, vervelende taak die voor je neus ligt. Alleen is het zo in de huidige maatschappij dat de druk wel hoger ligt. Kinderen moeten mee komen, en netjes in het gareel meedraaien. Op het moment dat dat niet zo is, zijn ze al snel dat vervelende drukke kind, of die moeilijke leerling. Terwijl het dus misschien aan iets heel anders ligt.

Ik denk dus dat als er wordt geroepen dat er geen labeltjes meer moet worden geplakt, dan moet dit naar de overheid worden gedaan, omdat ouders eigenlijk geen keus hebben. Ze moeten bijna wel, willen ze dat hun kind gewoon kan meedraaien in de maatschappij.
Mijn ervaring is, dat als kinderen een TERECHT label krijgen, dat er dan opeens veel meer begrip en geduld voor dat kind is. (Let wel. Ik heb het over terechte labels. Dus na verschillende observaties, onderzoeken door verschillende deskundigen. Niet zomaar even snel elk druk kind een ADHD-er noemen, en er maar medicatie in schuiven!) Want hij/zij heeft ergens "last" van, en daar moet je rekening mee houden.
Ik moet zeggen dat ook mijn ervaring is, dat dit meestal door leerkrachten niet zo is. Zij kijken naar hoe het kind is, en wat hij/zij nodig heeft, en hebben dat label niet nodig. Dat hebben ze vaak al eerder in de gaten, dan dat er een diagnose is. Maar ook zij hebben baat bij dat Label, omdat er dan opeens deuren open gaan, die normaal gesloten zijn.
Het zijn meestal de andere ouders, medeleerlingen, en andere omstanders die scheef kijken. Nu kun je wel zeggen,"niets van anderen aantrekken", maar bij kinderen werkt dat toch niet helemaal zo. Zij moeten/willen wel lekker kunnen spelen met klasgenoten en vriendjes, en lekker mee sporten of uitgenodigd worden voor een feestje. En dat zijn net de dingen die dan vaak spaak lopen.

Als een voorbeeld voor wat ik bedoel het volgende:

Stel je voor. Je wordt op je werk voorgesteld aan Persoon A, als je nieuwe collega.  Er wordt gevraagd om haar (of hem natuurlijk, maar ik zal het voor t gemak even bij haar houden) rond te leiden en alles te wijzen. Ze ziet er n beetje vreemd uit, draagt n oranje truitje op n paarse broek, met daaroverheen n rood vest. "Niet echt mijn kleurencombinatie" denk je, maar goed.
Je loopt met haar door t gebouw, sommige ruimtes bespreek je vanuit de deuropening, waarbij je dingen aanwijst. Andere ruimtes loop je door, waarbij je even stilstaat bij specifieke voorwerpen.
Je benoemt andere collega's die je ziet, even kort bij hun naam en functie, en wijst op enkele bijzonderheden in de inrichting. Persoon A loopt al die tijd met je mee, maar is buiten wat instemmend gemompel vrij stil. "Goh, zit ook niet veel pit in." Denk je nog.
Na n klein uurtje, wijs je persoon A haar nieuwe werkplek, waar ze zich ietswat verloren begint te installeren.  Je verteld haar waar ze jou kan vinden, mochten er vragen zijn, en gaat zelf ook weer aan t werk.
N tijdje later staat ze bij je aan je tafel/bureau waarbij ze heel onhandig n dierbare koffiemok omstoot, zodat de koffie over je bureau gutst, en de mok kapot op de grond valt. Ze verontschuldigd zich met n rood hoofd, terwijl jij geërgerd de paperassen op je bureau probeert veilig te stellen. Tot je grote ergernis ontdek je dat de schade enorm is, en dat je eigenlijk helemaal overnieuw moet beginnen.
Je vraagt haar, wat ze eigenlijk kwam doen, en ze vraagt je waar ze de perforator kan vinden.
Je kan je nog net inhouden als je ziet dat deze op n tafeltje naast haar bureau staat, waar ze is langs gekomen toen ze naar jou kwam. Ze mompelt een excuus, en schuifelt terug naar haar plek.
Met veel ergernis, ga je aan de slag om de schade van de gemorste koffie te herstellen, zo goed en zo kwaad als t kan.
Op t einde van de dag, word je apart genomen, en wordt je gevraagd, wat je van de nieuwe collega denkt. Je gooit al je frustraties eruit en begint te spuien; dat ze je werk heeft verknoeid, door er zo lomp koffie overheen te gooien, en dat ze je steeds kwam storen voor dingen die praktisch onder haar neus stonden. Ook heb je haar wel drie keer naar de toiletten en de pauzeruimte moeten brengen! "Volgens mij ziet n blind paard nog meer!" besluit je je frustratiewaterval.
Je leidinggevende zit er n beetje beduusd bij, en verteld je dan dat persoon A inderdaad slechtziend is, en dat hij dacht dat dit wel duidelijk was. Vandaar dat hij er niets over had gezegd.
Zou je, als je dit van te voren had geweten, persoon A anders benaderd hebben? Ja, ik denk ik wel. Zou je haar anders hebben rondgeleid? Zou je anders met haar zijn omgegaan, waarbij je rekening hield met haar kunnen maar ook haar onkunde. Zou je haar tenslotte anders hebben beoordeeld.
Ik denk dat je alles met n ja, zal beantwoorden. Als persoon A bij jou bekend was met het labeltje "slechtziend", dan was je aanpak, tolerantie en motivatie heel anders geweest.

Ik ben van mening dat het ook zo is met kinderen en hun "labeltjes". Zijn alle ADHD-ers gelijk? Nee, natuurlijk niet. Net zo min, als dat alle slechthorende, lichamelijk gehandicapten of slechtzienden gelijk zijn. De ene heeft andere vaardigheden, moeilijkheden, kunde en interesses als de ander. De ene kan dit, de ander dat. Ze blijven nog steeds gewoon zichzelf als persoon, alleen hebben ze een extra bijlage met extra informatie.
Moet je daarom alle ADHD-ers maar aan de Ritalin gooien en alle Autisten als "Rain man" zien? Nee, natuurlijk niet. Want niet iedereen met n visuele "kwaal" is blind. Sommige wel inderdaad, en zijn gebaat met een blindengeleidestok of een hond, anderen komen prima vooruit met n bril of lenzen.
Niet iedereen is gelijk, ieder is uniek met zijn of haar eigen mogelijkheden en dingen die lastiger zijn. Maar soms is het verdomds handig om die extra bijlage van iemand te weten. Vooral als je die persoon wilt helpen.

Dit is ook de reden dat wij bewust zijn gaan zoeken voor t labeltje van T6. Klinkt misschien heel krom, maar wij wilden gewoon dat hij n labeltje kreeg. Niet voor het label, maar omdat hij dan beter begrepen zou worden door de mensen die hem willen helpen. En tot nu toe kunnen we alleen maar zeggen dat het helpt. Mensen die met hem werken merken al snel, dat hun acties niet het gewenste effect hebben bij T6. Ze moeten een andere aanpak en visie gaan hanteren en het ook nog eens op een andere manier aanbieden. Hoe gemakkelijker is het dan voor deze helpers, als ze de bijlages erbij krijgen waardoor ze dit alles veel makkelijk kunnen bereiken. Dit scheelt zoveel frustratie, en negatieve ervaringen, en dan absoluut niet alleen voor de helper... nee... verplaats je eens in T6 of persoon A. Hoe fijn moet het zijn, als mensen eens rekening met jou houden, en je het niet steeds hoeft op te brengen om te leven naar verwachtingspatronen.

Ik denk dat we af moeten van het beeld, dat een label een hokje is, waar we iemand instoppen. 
Maar dat we juiste diagnoses moeten zien als een extra handleiding of bijlage bij een uniek persoon.

Oude Blogs van Hyves

Toen Hyves november afgelopen jaar er mee ophield, heb ik net zoals vele mijn foto's, krabbels, www's, en blogberichtjes gedownload.
En omdat ik nu hier toch er iets van ga proberen te maken (althans dat is mijn insteek op dit moment), leek het me wel passen, om deze oude blogs (waar toendertijd best veel reacties op waren) hier te herplaatsen.

Dus voor degene die denken "ouwe meuk, dat hoeft voor mij niet!" sla gerust dit bericht even over.
Voor degene die het wel ergens leuk vinden, heb ik hier de gekregen blog bestanden staan. Ik mis een gedeelte, dus blijkbaar is het niet helemaal goed gegaan met het veiligstellen en downloaden. Maar ik vind het zelf ergens wel leuk om te lezen, vooral als je je bedenkt dat ik toendertijd een burn-out had, en T toen al niet de makkelijkste was.
Ik heb er niet veel aan veranderd, alleen de "smilley's" van Hyves ertussen uit gehaald, en de namen ingekort tot de eerste letter. Verder staat het er gewoon zoals het toen ook geplaatst was.

2007-11-28 14:12:10   Bureau

Gisteren weer bij het bureau geweest... Het consultatie bureau wel te verstaan voor de 7 maanden check. Alles gaat natuurlijk prima. Ik ben nu al 72,5 cm groot, en weeg 9625 gram... Er was vandaag een andere mevrouw.. Niet A, die ik toch wel aardiger vind. Nu mocht ik nog eens niet spelen met haar. Ze stond er ook behoorlijk van te kijken dat ik gewoon al kan zitten! En dat ik op handen en voeten ga staan. Daar was ik toch al behoorlijk snel mee, vond ze. Ik zelf ben er nog niet zo blij mee, want ik kom nog steeds niet vooruit. Ik wordt dan altijd heel boos, als het me weer eens niet lukt. Maar dan geeft mamma me maar snel een kusje en zegt dat ik geduld moet hebben. Toch wordt je van al dat geoefen behoorlijk moe. Ik ga lekker even een middagdutje doen.
Tot de volgende keer!
T

2007-12-03 12:50:04   Sinterklaasfeest

Dat was leuk gisteren! Toen ik wakker werd van mijn middagdutje, stond er beneden al allerlei lekkers op de tafels.. Toen ik me dat net goed aan het bekijken was, stonden Opa en Oma al aan de deur, en kwamen C, R, Tm en Mk net aanrijden. Goh wat een drukte opeens! Mk had een hele rare muts op, met een geel wiebelding erop. Die vond ik toch leuk! Ik heb die rare muts zelf ook nog even opgehad, samen met nog een andere muts. Geen idee waarom, want naar buiten gingen we niet, en zo koud was het binnen ook niet.

Ondertussen was de andere oma van Tm en Mk ook al gekomen! Net toen ik me eigenlijk begon af te vragen wat die drukte had te betekenen, kwam er nog iemand aan de deur.. Een mevrouw die helemaal zwart was, met hele gekleurde kleren aan. En die had een hele grote doos bij zich. Nog groter dan de dozen die pappa altijd draagt! En toen kwamen pappa en opa met nog twee grote bruine zakken aan, vol met allemaal doosjes. Die doosjes waren allemaal gekleurd in andere kleurtjes met poppetjes en zo erop. Iedereen begon toen liedjes te zingen. Dat vond ik wel grappig. En toen zei die zwarte mevrouw (ik geloof dat ze Piet heette) dat we allemaal op de grond moesten gaan zitten, en dat we dan cadeautjes kregen. Nou geen idee wat dat zijn, maar ik vond het maar wat leuk. Ik kreeg zo'n gekleurd doosje voor me, en daar mocht ik aan gaan scheuren! En daaronder zat me toch iets leuks! Een blauw diertje dat heel snel beweegt met de handjes. Volgens mamma was dat een speeltje voor in bad. Nou ik wilde eigenlijk wel meteen daarmee gaan spelen, maar toen werd hij weg gepakt, en kreeg ik weer een ander doosje voor me. En zo ging dat een hele tijd door. Poe, na een tijdje had ik er toch wel honger van gekregen, en was ik blij dat mamma me ook nog even wat te eten gaf! Ondertussen kon ik alles eens goed bekijken vanuit de stoel, want Tm en Mk hadden ook al heel veel van die doosjes gekregen. En Z was ondertussen ook nog gekomen met Mh.
Na mijn fruithapje kreeg ik nog de hele grote doos waar mevrouw piet mee was binnengekomen. Die mocht ik ook uitpakken zoals Mk dat zei. Maar die doos was zo groot, dat ik er gewoon op kon zitten! Bij het uitpakken heeft mamma me maar even geholpen. Daar bleek een soort van autoding in te zitten. Ik kon er in ieder geval op zitten, en er zaten me toch wat kleurtjes en geluidjes op! Echt heel leuk!!!Ik heb er dan ook nog een hele tijd mee gespeeld, ook samen met Piet. Toen begon iedereen weer te zingen, en ging Piet naar huis. Ik was toen ook behoorlijk moe, en was blij dat pappa me toen lekker naar mijn bedje bracht waar ik dan ook meteen in slaap viel. Vandaag heb ik al lekker met al die nieuwe speeltjes gespeeld. Ik heb echt heel veel gekregen; een speeltje voor in bad, een hondje met wielentjes aan z'n voetjes, allemaal lettertjes waarvan mamma zegt dat dat mijn naam is, een toren van ringen, dat autoding waar je op kunt zitten, twee boekjes, een knuffeltje dat heel hard snurkt, centjes in een zakje, en een letter om te eten. Volgens mamma en pappa was dat nu dus Sinterklaas. Ik weet nog niet precies wat het allemaal betekend (ze hadden het de hele tijd over Piet (die mevrouw) en niet over Klaas...), maar ik vond het in ieder geval heel leuk!!!
Dikke pakkerd, T
P.s. Iedereen heeft heel veel foto's gemaakt, en mamma zegt dat jullie er ook wel een paar te zien krijgen.

2007-12-04 21:53:53   badje

Zo! Vandaag had mamma weer wat nieuws voor me. Toen we na het eten en nog even spelen naar boven gingen, dacht ik eerst dat we gewoon het gebruikelijke ritueel van verschonen, pyjama aan en naar bed gingen afdraaien. Ik verzette me hier dan ook tegen, want echt zo heel erg moe was ik nog niet. Maar nadat mamma me had uitgekleed tot aan mn rompertje, zette ze me op de grond om even wat te spelen. Ondertussen hoorde ik haar wel rommelen, maar ik was te druk bezig om er echt op te letten. Opeens tilde ze me op, en nadat ze me helemaal had uitgekleed, en vluchtig wat had schoongemaakt, tilde ze me weer op en liepen we naar de badkamer. "O, gaan we douchen" dacht ik nog. Groot was dan ook de verbazing, toen ik opeens in een heel lekker warm badje gleed. Dat hadden we allang niet meer gedaan! Mamma vond dat niet meer zo prettig, omdat ik niet meer in mijn badje paste. Maar nu ik goed kan zitten, kan ik ook zittend in het badje spelen. En dat gingen we nu dus doen. Ik vond het eerst even vreemd, moest er echt weer even aan wennen, maar na 2 minuutjes had ik in de gaten dat ik zo wel heel leuk kan spetteren! Daar heb ik dan ook goed gebruik van gemaakt, en mamma en de badkamer eens even goed nat gespetterd! Ook heb ik leuk met de eendjes, pinguïn en dolfijn gespeeld. Na een tijdje (minstens 20 minuutjes) had ik het langzaam weer gezien in het bad. Ik was helemaal rood en verrimpeld! Mamma heeft me toen lekker afgedroogd, ingesmeerd en de pyjama aangedaan. Toen ik daarna in mijn bedje werd gelegd, ben ik meteen in slaap gevallen! Wat was dat even lekker zeg! Liefs T  p.s. Of zou mamma het misschien ook een beetje gedaan hebben, omdat pappa nog niet terug was van zijn werk, en ik hierdoor zijn nachtkusje niet zo zou missen????

2007-12-20 17:45:37   knutselen..

Sssttt... Vandaag hebben mamma en ik iets geknutseld voor de verjaardag van pappa en C. Ik vond het wel heel leuk om te doen, maar ook heel moeilijk! Ik ben er in ieder geval goed moe van geworden.. Ik kan niet zeggen wat we hebben gemaakt, maar ik hoop wel dat ze het leuk vinden. (volgens mamma zal dat heus wel.). Nu moet ik proberen om morgen op tijd wakker te worden, anders is pappa dadelijk al naar het werk en kan ik hem 'savonds als het weer donker is pas wensen.... Ik ga mijn best doen!!!
Groetjes T

2008-01-02 11:56:03   Mijn eerste kerst..

We hebben toch een paar leuke dagen gehad! Volgens mamma is dat kerstmis.. Ik weet niet wat dat inhoudt, maar ik vind al die lichtjes en lampjes overal toch maar wat leuk! En die grote planten die opeens bij iedereen in de kamer staan, met allemaal gekleurde dingetjes erin, wat wil ik daar graag aan snaaien en graaien!!! De leuke dagen kwamen vlak na pappa's verjaardag. Vanaf die dag bleef het eigenlijk leuk, doordat pappa opeens wel erg veel daagjes achter elkaar thuis was! Wat een feest! Eerst waren er twee daagjes, die we wel vaker hebben als pappa niet hoeft te werken. Geloof dat mamma en pappa dat weekend noemen (wat een raar woord eigenlijk). Maar de dag daarna was ook nog heel leuk! Eerst ging ik toen naar C, R, Tm en Mk toe. Daar ben ik even gebleven, terwijl mamma en pappa nog snel een paar boodschappen gingen doen. Toen we naar de winkels gingen wandelen, heeft Tm me geduwd. Daarna hebben we nog even leuk gespeeld in de kamer. Ik vond het zo leuk, dat ik helemaal niet wilde gaan slapen. Toen ik later met pappa en mamma weer naar huis ging, kwamen Mh en Z langs. Ze hadden nog een cadeautje voor me! Ik heb mijn eerste echte schoenen gekregen! Echte Nike's! Heel stoer. Ik heb ook al best grote voetjes hoor! Maat 19,5. Ook hadden ze nog een ander cadeautje, het was een heel stoer trainingspak van Nike, maar dat was me al iets te klein... Daarna hebben we lekker gegeten, want pappa had iets heel lekkers gemaakt! En daarna mocht ik nog lekker even in bad spetteren. Toen was ik zo moe van alles, dat ik lekker ben gaan slapen. 'sAvonds werd ik wakker van een heel raar geluid. Volgens pappa waren dat de kerkklokken... Ik wilde er even niet meer van slapen, dus mocht ik nog eventjes mee naar beneden waar ik nog even met mamma en pappa heb geknuffeld en naar de tv heb gekeken. Daarna ging ik weer lekker naar bedje, en heb ik weer heerlijk geslapen. De dag daarna was pappa weer thuis! Toen ik wakker werd, mocht ik nog even in het grote bed, waar we nog lekker even gespeeld en gestoeid hebben met z'n allen (Onze honden Macky en Murphy deden ook mee!). Ook heb ik nog een klein cadeautje gekregen van B en S, een speciale kerstbal waar ik er nu drie van heb! Na mijn middagdutje gingen we naar Opa en Oma. Mh, C, R, Tm en Mk waren ook daar. Het was dus best druk, maar wel heel gezellig! Er werd een hele grote tafel gedekt, en we gingen met z'n alle aan tafel koken! Dat was raar, maar ik heb wel heel veel lekkere dingetjes gegeten. Het begon met de beroemde (volgens pappa dan) kippensoep van opa, en daarna heb ik nog allemaal dingetjes van iedereen mogen proeven; perzik, ananas, salade, en nog veel meer! Van al die drukte en nieuwe dingen werd ik toch wel een beetje moe. Gelukkig mocht ik even bij opa en oma slapen. Wel niet al te lang, want ik wilde niets missen! Toen ik wakker werd, was iedereen er nog, maar waren ze wel eindelijk uitgekookt aan tafel. Er kwamen toen nog meer lekkere dingetjes op tafel, waar ik ook een beetje van mocht proeven. Brrr wat was dat koud, dat was raar! Mk en pappa hebben nog een spelletje gespeeld, wat ik leuk vond om naar te kijken. En ik heb nog lekker even met iedereen geknuffeld. Toen was het dan toch tijd om naar huis te gaan. Volgens pappa en mamma was het ook al heel laat, en eigenlijk al lang bedtijd voor me. Maar omdat ik nog eventjes lief bij opa en oma had geslapen, was het voor deze keer niet zo heel erg. De volgende dag was pappa weer thuis! Weer hebben we lekker nog even gespeeld in het grote bed, voordat we naar beneden gingen. We hebben de hele dag lekker thuis gespeeld. Ik heb pappa en mamma ook nog even laten zien wat voor grote knul ik al ben, door aan de handen van pappa (of mamma) te stappen! Netjes eerst het ene voetje, en dan het andere. Knap he!!! De dag daarna moest pappa weer jammer genoeg werken. Maar het waren wel een paar hele leuke dagen!
Liefs T

2008-01-02 12:06:15   Oud op nieuw... Gisteren was me toch een vreemde dag! De hele dag waren er allerlei geluiden buiten... Ik kon er de hele dag niet van slapen! En ik was me toch moe! Maar elke keer als ik in bedje lag, en net in slaap viel, hoorde ik weer een hard geluid buiten en schrok ik weer wakker. Mamma en pappa dachten daarom dat ik vannacht ook wel wakker zou worden. Maar ik was zo moe van de hele dag niet slapen, dat ik lekker heb doorgeslapen tot 'smorgens vroeg! We zijn na mijn middagdutje even naar omi geweest. Daar waren ook nog ome J, en W en H... Ik vond het leuk om omi weer te zien. Omi vond me ook al erg groot en sterk worden. Ze kon me bijna niet meer vasthouden! Daarna nog even naar opa en oma. Hier deed iedereen ook al zo raar.. Ze gaven elkaar een handje en 3 kusjes en zeiden "gelukkig nieuwjaar!" Ik vond het maar raar, maar heb toch ook maar even geknuffeld met opa en oma. Omdat ik toch wel weer erg moe begon te worden, zijn pappa en mamma weer snel naar huis gegaan. Toen nog even lekker eten (pappa had weer iets lekkers gemaakt), en daarna kwamen S en B nog eventjes langs om een spelletje te spelen met pappa en mamma. Maar eerst heb ik voordat ik lekker naar bedje ging, nog even op de grond gespeeld met S. Liefs T

2008-02-06 15:43:33   Carnaval!

Wat een paar rare dagen waren het weer... Het begon een paar dagen geleden. Toen ik wakker werd van mijn middagdutje waren papa en mama een beetje vreemd aan het doen. Nadat ik gewoon een schone luier aan had gekregen kreeg ik niet alleen mijn normale kleren weer aan, maar ook er nog een raar pakje overheen. Toen ik daarna in de spiegel keek, zag ik er toch wel heel grappig uit! Ik leek een beetje op mijn knuffelberen! Papa en Mama noemde me opeens ook "T-beer". Ik vond het echt leuk en heb een hele tijd lachend naar mezelf gekeken.

Toen ik uitgekeken was, gingen we weg. Ik dacht eerst nog dat we lekker gingen wandelen, want ik werd goed ingepakt, zodat ik het lekker warm had, maar de honden gingen niet mee. Op straat zagen we op een gegeven moment heel veel mensen. Sommige zagen er ook een beetje gek uit. Ook zagen we C, R, Tm en Mk staan. Tm en Mk waren ook raar aan. We gingen in een lange rij naast elkaar staan, en toen kwam er allemaal muziek langs en vooral kinderen die er ook raar uitzagen.Ik vond het heel leuk, en was steeds weer aan het kijken naar het volgende dat aankwam. Toen alles voorbij was, zijn we weer naar huis gegaan. Ik was er maar wat moe van geworden. Een paar dagen later was het weer zo'n dag. Bijna allemaal hetzelfde, alleen kwamen er nu ook hele grote auto's langs met muziek en mensen erop, en waren opa en oma er ook bij om mee te kijken. Tm was er niet bij, maar dat was omdat hij ergens tussen al die mensen langsliep. Ook waren C en R nu ook verkleed. Verder had Opa een raar ding op zijn hoofd dat best lekker smaakte! De dag erna ben ik met papa en mama weer naar zo'n "optocht" gaan kijken, maar dit was maar een korte. Maar wel ook heel leuk, want ik kreeg allemaal oranje ballen die je kunt eten van de mensen. Volgens Papa en mama was dit allemaal carnaval... Ik weet niet wat daar allemaal bij hoort, maar mijn pakje en die stoet van mensen en muziek vond ik wel heel leuk! 
Alaaf! T

2008-02-27 16:15:49   Snotter....

Hallo Allemaal, Snif Voor het eerst in mijn leven ben ik ziek! Nou, niet meteen doodziek.. maar ik ben verkouden (althans zo noemen mamma en de dokter het). Ik moest gisteren toch al even langs de dokter voor mijn ogen, oren en zo.. en toen heb ik ook meteen een raar dingetje gekregen voor mijn neus. Dat doet mamma dan voorzichtig in mijn neus en dan komt er opeens een pufje uit. Dat voelt raar! Gisteren begon ik me al niet zo lekker te voelen. Ik moest heel vaak hatsjoeën (niezen of gezondheid noemt mamma dat, geloof ik) en dan had ik opeens mijn hele mond en kin nat met spul uit mijn neus! Vannacht heb ik er maar slecht van geslapen. Ik moet nu adem halen door mijn mond, en dat gaat zo moeilijk als je ook graag (omdat je je niet zo lekker voelt) op een tutje wilt zuigen... Verder maak ik nu allemaal rare geluidjes.. ze lijken een beetje op het gesnurk van pappa, maar dan natuurlijk niet zo hard. Al met al, is het moeilijk slapen 'snachts. Vandaag ben ik ook al helemaal uit mijn doen. Mamma probeert me een beetje te troosten met lekkere hapjes en drankjes, dat vind ik wel fijn. Ook vind ik het wel fijn om nu gewoon lekker bij iemand te zitten, in plaats van de hele tijd rond te kruipen en te spelen. Maar slapen wil ik niet vandaag! Dat doe ik vannacht wel weer na een lekker warm bad! Nou, ik ga met mamma nog even een boekje lezen en wat drinken...  Tot de volgende keer! Hatsjoe!
 Liefs Tygo

2008-06-09 22:25:07   Omi Jarig (^) 2 maart 2008

Vandaag kreeg ik m’n nette nieuwe kleren aan, want we gaan op bezoek bij Omi. Omi is vandaag jarig,

ze wordt al 85 jaar! Omi is de oma van mama. Na mijn middagdutje zijn we er naar toe gegaan. Het was er best druk met allemaal oudooms en oudtantes van mij (dus de tantes en ooms van mama). Ik vond het wel leuk, want ik heb ook wel leuk gespeeld, met oma, en ome Hb, ome J en met Ri. Er zijn ook heel veel foto’s gemaakt, want Ru had het fotoding van mama en papa vast. Ik vond het heel leuk om met iedereen even te spelen! Omi, proficiat met uw verjaardag! Volgend jaar ben ik er weer bij, hopelijk u ook!

2008-06-09 22:33:03    Pasen 23 maart 2008

Vanmorgen was het anders dan anders met opstaan… Normaal als ik wakker wordt, mag ik soms nog even bij papa en mama in bed, of gaan we ons meteen aankleden. Maar vandaag gingen we met z’n allen naar beneden in de pyama. Mama zei dat ik eitjes moest gaan zoeken, wat ik wel raar vind, want normaal staan ze ook gewoon in de kast in de keuken. Maar ze wees naar het plantje op de tafel. Dat was raar, daar zat gewoon een raar dingetje in! Ik keek nog eens naar mama, wat deed dat daar? Mama zei dat ik het kon pakken. Het bleek een chocolade eitje te zijn in een gekleurd papiertje!!! Mama hielp me met open maken, zodat ik het al lekker kon opeten. Mmmm dat was nog eens een lekker ontbijt!!! Toen ik het eitje op had, moest ik nog meer gaan zoeken van mama. Gelukkig hielpen mama en papa me om alle eitjes overal te vinden. Ze lagen in de plantjes, tussen mijn speelgoed, in de bench, echt overal! Behalve eitjes vond ik ook nog grotere chocolade figuurtjes. Toen alles gevonden was, gingen we weer terug naar boven, om te wassen en aan te kleden. Dat was ook wel nodig, want mijn hele pyama zat onder de chocolade!
Dan op naar opa en oma. Omdat oma eigenlijk zaterdags jarig was, gingen we vandaag met z’n allen bij opa en oma brood eten. Al noemen de grote mensen dat anders, bruggen of zo iets. Ik snap niet helemaal wat ze er mee bedoelen, maar ik geloof dat het gewoon pas laat ontbijten is…. Bij opa en oma aangekomen, gaven we eerst een cadeautje aan oma. We hadden stiekem een foto laten maken met Tm, Mk, Z en mij. Die hebben we aan oma gegeven voor haar verjaardag. Daarna gingen we dan (eindelijk) eten. Nadat ik nog eventjes had gespeeld met Tm. Mk en Z, werd ik toch wel een beetje moe van alles. Gelukkig kon ik eventjes een middagdutje doen. Na het dutje gingen we weer weg bij opa en oma, op bezoek bij oma en opa in Geleen. Hier mocht ik ook nog eens gaan zoeken naar chocolade beestjes. Hier bleven we ook nog eten, mmm lekker. Na het eten ging ik lekker bij oma in bad, en daarna lekker logeren!
Liefs T 

2008-06-09 23:07:42    T 1 jaar!!!!! 20 april 2008

Vanmorgen waren papa en mama aan het zingen toen ik wakker werd. Ik mocht nog even bij hun in bed, waar ik cadeautjes kreeg om uit te pakken! Na het wassen en aankleden gingen we Macky en Murphy uitlaten. Papa had allemaal ballonnen aan mijn wagen gemaakt! Dat was leuk! Ook had ik de hele dag een slabbertje om, niet omdat ik zo knoei en anders mijn kleren vies maak, maar omdat daarop staat “Hiep hiep hoera, ik ben jarig!” Daarna hebben we ontbeten en wat gespeeld. Ik ben een beetje op tijd gaan slapen, want na mijn middagdutje zou allemaal bezoek komen; opa en oma O, C, R, Tm, Mk, Mh en Z, B en S, R en S, wat later nog Opa L en na het eten D, S, M en A, Oma en Opa G en R en S nog eventjes.
Toen iedereen er was, moest ik opeens in mijn stoel zitten. Toen begon iedereen te zingen en kwam mama aan met een groot bord met een taart erop. Ook stond daar een kaarsje op te branden. Ik mocht van mama al lekker wat taart met mijn handjes eten. Daarna kreeg iedereen een stukje (ik ook) en gingen we met z’n allen van de taart smullen. Ook heb ik heel veel cadeautjes gekregen; een logeertas, kleren, voetbal, lego, k-swiss schoenen, een glijbaan, zwembroek, stapel bekers, zelfgemaakt schilderijtje, pantoffels, geld, een mooie stoeptekening, en nog veel meer! Ook hebben heel veel mensen aan me gedacht, door kaartjes of berichtjes te sturen. Heel leuk allemaal! Ik kan niet wachten totdat ik weer jarig ben!
Liefs T1

2008-06-09 23:08:30   Vakantie!!! 16 tot en met 19 mei 2008

Ik heb me nu toch weer iets beleefd! We zijn met z’n allen uit logeren geweest! Het begon eerder deze week al. Eerst ben ik een nachtje bij opa en oma blijven slapen! Dat was wel heel leuk, vooral in bad! (Opa had hier ook nog leuke foto’s gemaakt, maar die heeft mama nog niet gezien!) Toen heb ik nog een nachtje thuis geslapen, maar dat was een beetje raar, want heel veel spulletjes waren weg, en er stonden een aantal tassen overal. De volgende morgen werd ik al vroeg wakker. Papa en mama waren ook al wakker. Na het wassen en aankleden ging papa heel veel spulletjes in de auto stoppen. Mama en ik gingen even wandelen met Macky en Murphy. Toch vond ik het een beetje raar allemaal, er was iets anders maar ik wist nog niet wat. Toen gingen we met z’n allen in de auto. We gingen heel ver!!! Na een tijdje begon ik toch wel honger te krijgen. Gelukkig stopte de auto toen, en mocht ik even uit het stoeltje. We waren op een vreemde plek met heel veel auto’s en grote auto’s. Het rare was ook dat S en R er ook waren! En er was een soort van winkeltje. Dat vond ik wel leuk, daar was een soort van koude muur met allemaal flesjes erin. En die kon ik leuk allemaal omgooien! Al geloof ik niet dat mama dat zo leuk vond, want echt lang mocht ik er niet mee spelen! We gingen weer terug naar de auto. Eventjes wat eten en drinken en toen weer in het stoeltje! Ik vond het eigenlijk niet meer zo leuk in de auto, maar gelukkig had ik allemaal blokjes in de buurt waar ik mee kon spelen. Weer heel lang en heel ver! Ik had er nu toch echt genoeg van. Ik werd er gewoon moe van! Heel eventjes dan maar slapen…. En toen ik wakker werd…. Stonden we stil op een plein. We mochten eindelijk uit de auto en volgens papa en mama waren we er nu.. Maar waar??? We gingen een stukje wandelen en ik zag allemaal huisjes en een heel groot bad. Dat bad was zo groot dat ik het einde niet kon zien. Volgens papa was dat een groot meer. (het Grevelingenmeer). Ik vond het prima, als ik er maar niet alleen in hoefde! We gingen ook bij een van de huisjes naar binnen. Ik vond het er wel mooi, er was ook een rare trap en een hele grote tuin. Al onze spulletjes uit de auto kwamen ook in het huis. Er werd als eerste mijn bedje klaargemaakt, want ik was nog steeds moe van al dat gerij. Toen ik wakker werd van mijn dutje, waren al onze spulletjes in het huisje. Ook was er speelgoed van mij, en speeltjes van Macky en Murphy. Volgens papa en mama zouden we hier nu een paar daagjes gaan logeren. We hebben die paar daagjes heel veel gedaan. Natuurlijk hebben we gespeeld, gewandeld en gezwommen. Maar ook zijn we nog naar een ander groot water gegaan, met heel veel zand erbij. Ook lagen er in dat zand allemaal rare harde dingetjes, die wel een beetje vies smaakten! Ik vond het wel leuk bij dat andere water. Macky en Murphy vonden het ook heel leuk, al vond Murphy het water eerst heel vies smaken! Ik heb ook nog met m’n voeten in het water gestaan met papa en mama. Dat was wel grappig! Jammer genoeg moesten we na een paar daagjes alweer naar huis. Ik was zo moe van alles, dat ik lekker lang in de auto heb geslapen, en toen ik wakker werd waren we al bijna thuis. Ik vond het wel heel leuk! Hopelijk gaan we nog eens een keertje! 

2008-06-13 21:50:25   Dierentuin...

Vandaag was me toch leuk!!! Omdat mamma bloed brengt had ze kaartjes gekregen voor de dierentuin. Pappa had daarom vandaag vrij en toen zijn we met ons drietjes naar het Gaiapark geweest! Ik heb heel veel dieren gezien, eekhoorntjes, eendjes, kleine en grote vogeltjes, schapen, varkens, koeien maar ook grote en kleine aapjes en drie hele grote poezen. Verder nog beesten met een hele lange nek, grote grijze met een punt op de neus, hele snelle kleine beestjes die een beetje lijken op dat beestje bij Tm & Mk, rare geitjes en hertjes en paardjes. Eerst hebben we rondgelopen en verschillende diertjes gezien. Daarna gingen we naar sommige diertjes terug, om te kijken hoe ze gaan eten. Ik ben ook een tijdje door pappa en mama gedragen en daar waren allemaal kleine aapjes om ons heen. Ze gingen heel snel door de bomen toen een mevrouw ze eten gaf. Dat vond ik echt heel leuk om naar te kijken. Overal waar je keek zag je aapjes! Toen we weer naar buiten liepen was ik wel wat moe geworden, dus heb ik even lekker gedut in de wagen, terwijl papa en mama nog verder liepen door het park. Niet dat ik nu alles gemist heb hoor, want papa en mama waren zo lief om toen ik wakker werd nog eens langs de leukste diertjes te lopen! Ook vlogen er hele grote vogels die ik bijna kon pakken! Ook zijn we lekker gaan eten, waar de grote nekbeesten ons konden aankijken.

Als laatste nog eens eventjes langs de grote poezen. Die zaten achter een raam. Ik wilde ze graag aaien, maar mama zei dat dat niet ging, omdat ze niet zo lief waren. Eigenlijk geloof ik dat niet, want ze zagen er echt heel lief uit! Als allerlaatste kwamen we langs een groot beest, waar ik bovenop heb gezeten, terwijl papa een foto maakte. Toen zijn we naar huis gegaan, waar ik na nog eventjes te spelen, in bad ben gegaan en naar bed. Ik heb bijna de hele dag in de wagen gezeten, maar toch ben ik heel moe, en heb ik het heel leuk gehad! Nu ga ik dus maar lekker slapen en dromen van alle beestjes die ik heb gezien! Welterusten! Liefs T1

2008-06-20 16:49:26   Verstoppen...

Psssst.. ik heb een nieuw spelletje. Af en toe doe ik allerlei spulletjes heel goed verstoppen voor papa en mama. Zoals bijvoorbeeld mijn sokken achter de verwarming, speeltjes door het kattendeurtje, papiertjes onder de deur door, fietsensleutels in de parasol-standaard en nog veel meer! Mama en papa zijn al heel wat spulletjes kwijt geraakt, die ze pas na lang zoeken terug vinden. Hihi. En sommige dingetjes hebben ze nog steeds niet gevonden! Maar ik zeg lekker toch niet waar ze zijn!
 Liefs T1

2008-07-02 17:55:47   Omi....

Het gaat niet goed met omi.... (de oma van mamma). Ik ben vandaag met mamma heel eventjes bij haar geweest in het ziekenhuis. Volgens mamma is ze heel erg ziek. Ik weet niet precies wat mamma bedoeld, maar mamma had het er over dat omi misschien binnenkort weggaat... 

2008-07-31 20:55:07   Spetteren...

Hallo Allemaal! 
Vandaag was me toch een leuke dag! Mama heeft al de hele week vrij, en papa is de hele week al vroeg thuis, das natuurlijk al heel leuk. Maar vandaag was het helemaal leuk! Ik heb eerst lekker uitgeslapen, wel tot 9.45 uur! Dat had mama helemaal niet gedacht, (omdat ik gisteren al vrij vroeg in bedje lag) maar ze vond het wel fijn, zodat ze alvast allerlei spulletjes kon pakken. Toen ik wakker werd, was mama nog steeds allerlei spulletjes aan het pakken. Ook smeerde ze iets op me, voordat ze me aankleedde. Heel raar weer allemaal, maar ondertussen ben ik er wel achter dat raar meestal wel heel leuk is! Toen we allebei de kleren aanhadden, zijn we Macky en Murphy gaan uitlaten. De buurkinderen waren ook allemaal buiten, dus dat was wel weer even heel leuk! Toen we terug in de tuin kwamen, zag ik dat de fiets al klaar stond! Ha, fietsen! Dat vind ik leuk! Mama had een hele grote tas bij zich, en we kwamen ook nog langs de eendjes. Opeens hoorde ik allemaal kindjes achter een heg roepen. Die hadden plezier! Volgens mama gingen wij daar ook heen, spannend! We kwamen bij een grote stoep waar heel veel auto's en fietsen stonden. Ik mocht zelf mijn emmertje met eendje dragen, maar dat vond ik nog best moeilijk. Ik zag ook zoveel interessante dingen! Ik zag in de verte water en heel veel mensen! Maar toen gingen we naar binnen. Mama zei dat we even langs de kassa moesten, maar dat vind ik helemaal niet leuk! Ik wilde naar het water! Gelukkig pakte mama me toen even op, en toen liepen we door een gang en kwamen we ook bij het water!! Heel veel mensen waren in het bad! Ook S en D en N en A. (Die laatste twee kon ik nog niet goed, maar nu vind ik ze wel heel aardig hoor!). We gingen naar het gras (maar ik wilde naar het water!!!) waar mama de tas neerzette en er allemaal grote doeken uithaalde. Ook begon ze aan me te trekken om me kleren weer uit te doen (ik had ze net aan, en wil naar het water!!!). Toen, hèhè, gingen we eindelijk naar het water.. Wat was dat leuk zeg! Er was een heel groot bad waar ik in kon kruipen door het water en met een glijbaan, en er was een groot bad dat heel diep was, daar kon D net staan, en er was nog een heel groot bad dat nog veel dieper was! En overal kon je lekker spetteren en spelen!!! Mama had ook een raar ding bij zich, daar moest ik dan inzitten dan zat dat helemaal om me heen. Maar dat vond ik helemaal niet leuk! Dan kon ik niet lekker bewegen. Ook had ik rare dingetjes aan mn armen, dat waren net kussentjes om op te liggen, hihi. Na wat gespetterd te hebben, gingen we lekker een broodje eten. Ik kreeg van iedereen een hapje, lief hè. Toen kwamen C met Tm en Mk ook opeens bij ons zitten. Nog meer vriendjes om mee te spetteren! En na nog eens spetteren, toen ik eigenlijk al een beetje moe werd, kwam papa opeens ook! Ik was eigenlijk best moe, maar vond het allemaal veel te leuk om er iets van te missen. Ik heb dus gewoon maar even lekker bij papa zitten uitrusten, om daarna ook lekker met papa te gaan zwemmen. Z was er ook opeens nog eventjes! Mama en papa hadden ook nog een heel leuk spelletje. Ze deden eerst tellen, en toen ging ik eerst heel hoog, en daarna opeens plons in het water. Dat was zo leuk, dat ik maar alvast begon te tellen, zodat ze het nog eens deden! Het was heel heel leuk allemaal, met heel veel leuke vriendjes en vriendinnetjes! We zijn heel lang in het zwembad (want zo heet het volgens papa en mama) gebleven. Ik werd toch wel al een beetje moe hoor, en kreeg ook honger. We zijn weer op de fiets naar huis gegaan, en daar hebben we frietjes gegeten. Daarna nog even in bad (alweer!) en naar bed. Toen papa 2 minuutjes later nog even welterusten kwam zeggen, was ik al diep in slaap.... Lekker dromen over water en spetteren!
Tot de volgende keer!
Liefs T1

2009-09-17 16:52:41   School

Hallo Allemaal!

Het is al weer n hele tijd geleden dat ik jullie heb verteld wat ik allemaal meemaak. Niet dat ik niets meer heb meegemaakt hoor, maar eerder dat ik het veel te druk had, om het jullie allemaal te vertellen. Maar vandaag was toch wel heel bijzonder, en mamma en pappa zijn ook heel trots op me, dat ik het jullie ook wilde vertellen. Ik ben vandaag namelijk naar school geweest! Vandaag mocht ik dan eindelijk gaan. Ik wilde al heel lang, maar volgens mamma moest ik steeds wachten tot na de zomer. En toen ze dan vorige week had gehoord dat ik vandaag mocht beginnen, kon ik helemaal niet meer wachten. Ik vond het heel moeilijk om te begrijpen wanneer ik nu mocht gaan. Dus hadden pappa en mamma bedacht dat ik elke avond als ik ging slapen een sterretje mocht doorstrepen. En als de sterretjes op waren, mocht ik de dag erna naar school. Vanmorgen werd ik wat later wakker dan normaal. Ik was gistermiddag echt niet moe om te gaan slapen, en gisteravond was ik weer heel bang voor de draak. Dus ik was vanmorgen nog moe, en heb wat langer geslapen.
Toen ik om 7.45 uur wakker werd, ging ik eerst naar mamma toe. In het grote bed hebben we toen even geknuffeld en verteld. Mamma zei toen dat we even naar de sterretjes moesten gaan kijken. Nou, en toen zag ik dus dat alle sterretjes op waren! En dat ik nu naar school mocht! Ik vond het even raar, omdat het niet donker was. Ik dacht dat ik in het donker naar school moest, maar volgens mamma ging ik lekker bijna meteen als ik wakker werd! Mamma heeft toen n lekker boterhammetje gemaakt, maar ik had bijna geen honger! Wel heb ik lekkere momomel gedronken zodat ik een hele bruine mond had! Mamma heeft me toen de kleren aangedaan, en winnie en Poohbeer in mijn rugzak gestopt. Maar ik vond het ergens toch n beetje eng, dus wilde ik Winnie graag vast hebben op de fiets. We zijn toen op de fiets naar school gegaan. Het was niet zo heel ver. Toen mamma me van de fiets afhielp, rende ik al snel naar de glijbaan die ik zag. Dat is leuk! Allemaal speelgoed in de tuin. Winnie moest maar even alleen spelen, want ik had het al veel te druk. Mamma heeft Winnie toen weer in de rugzak gestopt en de tas samen met de tassen van de andere kindjes op de plank gezet. Samen hebben we toen in het gangetje onze jas uitgedaan, en toen moesten we heel eventjes wachten totdat de juf de deur opendeed. Ik riep al eens door de deur, omdat ik de juffen al hoorde. En toen de deur openging, rende ik als eerste snel naar binnen. De juf was helemaal verbaasd! Maar ik had de grote auto al gezien, en ging lekker rondrijden! Mamma en de juffen hebben toen nog even gepraat, en mamma moest ook nog even schrijven. Ondertussen heb ik alle garages al verkend en het winkeltje al gevonden. Toen werd er een liedje opgezet en mamma zei dat ze naar huis ging, en dat ik nog lekker mocht blijven spelen. Nou, dat vond ik helemaal niet erg! Ik heb snel mamma n kus gegeven, en toen ging ik weer snel verder spelen. Na het spelen gingen we bij elkaar zitten in de kring. Dat vond ik maar raar, ik vond het moeilijk om te blijven zitten, want ik wilde graag verder spelen! Gelukkig mocht dat al snel weer. We hebben ook nog even wat fruit gegeten; ik heb n appel, n banaan en appelesien gehad!

Daarna gingen we buiten spelen. Ik heb met de tractor gespeeld, en ook nog getekeld op de tractor! Dat was leuk! Na n tijdje gingen we weer naar binnen in de kring zitten. Dat vond ik weer heel moeilijk, want er waren nog heel veel dingen waar ik niet mee gespeeld had! Maar toen mocht ik samen met de juf de deur open maken, en stond mamma daar! (Mamma en de juffen hebben nog even gepraat, waarbij de juffen vertelde dat ik al flink op dingen geklommen had, en dat ze me n paar keer hebben moeten zeggen dat dat niet mocht. Mamma zei toen dat ik thuis ook graag overal op deed klimmen en zo graag met alles speelde.) Mamma zei toen dat we naar huis moesten, maar ik wilde helemaal niet naar huis, ik wilde nog verder spelen! Ik heb toen nog heel veel ijsjes voor mamma gemaakt, en nog met de garage gespeeld, en met de auto, maar toen kwam de juf en die zei ook dat ik naar huis moest. Nou, dan maar snel naar huis, zodat ik weer snel terug kon! Maar toen ik thuis n lekker broodje had gegeten en wat had gedronken, mocht ik van mamma niet terug naar school. Volgens mamma moest ik nu weer n paar nachtjes slapen voordat ik weer terug mocht. Eigenlijk vind ik dat niet leuk, ik ga het liefste meteen weer terug, maar dat gaat niet volgens mamma. Dus hebben we daarvoor in de plaats met pappa gebeld om te vertellen wat ik allemaal heb gedaan op school. Zo en nu ga ik snel even slapen, zodat ik snel weer naar school kan!
Tot de volgende keer!
Liefs T1

2010-01-07 14:55:36   Frustraties  

Bij het opruimen van de kerstspullen, stuit ik weer op de jaarlijkse frustratie; het opruimen van de lampjes! Waarom is het toch zo, dat een simpel klusje zoals bijvoorbeeld de kerstspullen opruimen (dozen omlaag halen, ballen erin, verlichting erin, boom kamer uit, en klaar), door kleine dingen zo'n grote irritatieklus kunnen worden. Neem nu die lampjes. Sinds enkele jaren koop je ze in de winkel in n doosje met zo'n "handig" plastic opbergrekje erbij. Fijn, denk je nog. Dan zitten ze volgend jaar niet in de knoop! Maar je vergeet erbij, dat je op het moment dat je gaat opruimen, ook al die lampjes weer in dat doosje moet zien te krijgen. Nu zijn die lampjes meestal nog niet het probleem. je begint de eerste erin te klikken en volgt dan gewoon het snoer. Maar dan! Dan komt nog n meter snoer, met stekker, dat ook zo plat mogelijk binnen het formaat van het doosje op dat rekje moet komen! En dat lukt mij dus nooit! Althans, niet in de eerste tig keer dat ik het probeer!!! GRRRR Nu is F hier dus heel simpel in. Hij gaat dit nog eens niet proberen! Hij maakt gewoon zijn eigen systeem van het opbergen van de lampjes (zonder doosje uiteraard), en stopt ze bij de rest van de kerstspullen. Met het gevolg dus dat ik het jaar erop, weer uren zit te klooien om die lampjes uit elkaar te halen! Met dat vooruitzicht, zucht ik dan maar weer eens diep, en ga maar weer eens zitten om die lampjes toch netjes in dat doosje te krijgen. Zodat volgend jaar de kerst in ieder geval vredig kan beginnen. Als iemand dit herkend en hier n oplossing voor heeft, hoor ik het graag! Al is het alvast voor de frustraties van volgend jaar!

2010-01-20 11:40:35    Lente!

De lente komt eraan!!! Ik weet het, de meeste verklaren mij nu voor gek, want of ze denken, "ja, tuurlijk, uiteindelijk wordt altijd wel weer lente!" OF ze denken: "lente?Man het is nog midden in de winter! Duurt nog wel eventjes voordat de lente echt begint!" Maar geloof me, de lente zit er aan te komen, de natuur begint te ontwaken. Hoe ik aan die wijsheid kom? Sneezy (kat) heeft zijn eerste muisjes van het jaar al weer naar binnen gebracht... En dat is elk jaar weer de voorbode van de lente! Dus voor alle aan winterdepressie-lijdende mensen: Hou nog even vol, de lente staat voor de deur!!!!

1ste morgen een Succes!!!

Wow!!!
De eerste morgen met het nieuwe "handeling en takenspel" is een succes!

Gisteren hebben we er een beetje mee gestoeid. Af en toe ging er iets goed, af en toe nog iets mis en dan wezen we hem hierop. Maar het zou natuurlijk afwachten zijn, hoe het op de eerste door de weekse morgen zou verlopen. Nou... dat heb ik geweten!!

S3 was weer behoorlijk onrustig vannacht (zoals eigenlijk wel vaker is), waardoor ik niet zo heel erg veel slaap heb gehad (ook dat is niets nieuws helaas). Hij is op een gegeven moment (geloof rond n uur of 2) ook weer omgekomen naar het "grote bed", waar hij vervolgens verder sliep. Ja, ik weet het. Niet de manier. Terugleggen en in eigen bed verder slapen! Heel leuk allemaal die theorie, en hij klopt ook volledig! Maar niet als je al n jaar op 4 een gemiddelde slaapt van 4 uur per nacht. Dan ben je blij op het moment dat je kind even n paar uurtjes rustig slaapt, al is het dan bij jou in bed, zodat jij ook even n paar uurtjes kunt slapen!
Maar goed, over S3 en zijn (niet)slaappatroon hebben we het later nog wel ns. Terug naar T6 en zijn "spel".
F moest vanmorgen om 5 het bed uit, en ik merkte op dat moment dat ik toch echt nog behoorlijk moe was. Gelukkig viel ik snel al weer in slaap, en kon ik zo nog even n kleine 2 uurtjes meepikken.

Om 6:50 uur ben ik langzaam (weer) wakker aan het worden, S3 ligt nog naast me te slapen, en ik hoor T6 rommelen op de badkamer en zijn slaapkamer. Ik doezel nog even wat weg (ik mag van mezelf altijd nog even wakker worden, om naar het nieuws te luisteren, om dan pas op te staan). 

Even later staat T6 naast mn bed, en zegt dat zijn luier droog is. Ik denk dat hij zich vergist heeft, maar wil ook niet meteen zijn vreugde de grond in duwen, dus zeg dat ik even zal kijken (het is al eerder gebeurd, dat T6 dacht dat hij droog was, terwijl er dus wel n kleine plas inzat).

7:00 uur, Ik luister naar het nieuws, T6 loopt van beneden naar boven, doet wat, loopt weer naar beneden en weer naar boven, om zo zijn "lijstje" te controleren en af te werken. S3 is inmiddels ook wakker, (uit zichzelf) beneden gaan plassen.
7:05 uur. T6 is volledig klaar!!! Zijn kamer ziet er netjes uit, hij heeft zijn kleren aan, alle handelingen op de badkamer uitgevoerd, en heeft zelfs S3 z'n kamer in orde gemaakt. EN beide heren waren inderdaad DROOG! Echt Super! Hij had zomaar smorgens al 55 minuten verdiend aan gametijd en ik heb tijd om me ook te verzorgen en aan te kleden(!),

Natuurlijk is het zo, dat in het begin het allemaal goed gaat, en hij vol enthousiasme ervoor gaat, maar dat het na een paar dagen afzwakt. Het is nu dus kijken hoelang hij het volhoudt, en als dit "niveau" te makkelijk voor hem blijkt, dan zal het spel een "upgrade" krijgen, waardoor het wat lastiger wordt gemaakt.

Vanaf 7:15 uur was T6 vanmorgen wel behoorlijk hyper. :) maar dat neem ik dan maar even voor lief, haha.

Vanmiddag ging het toiletbezoek ook weer prima (huppa nog wat tijd erbij), en heeft hij gezellig samen met n vriendje zijn beloning gehad. 

Al met al een positieve eerste dag gehad. Ik moet eerlijk bekennen dat ik me wel ergens n beetje "bedrogen" (bezeikt, zoals we dat in het Limburgs zo lekker zeggen) voel, om het feit dat we al 2 jaar aan het proberen zijn om hem snachts ook zindelijk te krijgen (hij is het toen 3 maanden geweest, maar kreeg een terugval, die niet meer over ging), en dat het hem nu zomaar doodleuk wel opeens lukt. Kan natuurlijk een toevalstreffer zijn, maar dat is dan ook wel heel toevallig meteen de eerste nacht/morgen. Maar goed, als dit de stimulans is, die hij nodig heeft, dan moet het maar even. Staat mijn gevoel even erbuiten, en gaan we er (weer) volledig voor!

Ben benieuwd wat morgen gaat brengen! :)

Handeling- en takenspel

Het was een (voor ons) standaard zondagmorgen; poging tot iets van uitslapen (die natuurlijk werd verstoord door de biologische klok van T6 en S3, die in het weekend standaard n uur eerder dan de doordeweekse tijd afgaat), en daarna de gebruikelijke ergernissen van het overal vinden van kledingstukken, nachtelijke plasluiers op het toilet, kattenbrokken die niet waren bijgevuld, en het continue herhalen van de normale dingen zoals deuren sluiten na toiletbezoek, handen wassen voor het eten, en tanden poetsen. Al met al niets bijzonders dus. 

Aan de ontbijttafel werd de uitvoering van een "handeling- en takenspel" voor T6 geboren en uitgewerkt. 
Ik denk dat dit even wat uitleg nodig heeft, wat T6 betreft. T6 is een slimme jongen die gediagnositeerd is met PDD-Nos, ADHD en DCD. Hij is nogal behoorlijk "verslaafd" aan alles wat ook maar een schermpje heeft; computer, tv, DS, telefoonspelletjes en WII, maar doet de normaalste handelingen in het dagelijks leven vaak nauwelijks, met veel gezeur en herhaling van onze kant uit, slordig of zelfs niet. Denk hierbij aan doorspoelen, handen wassen en deur sluiten na toiletbezoek of persoonlijke hygiëne en verzorging bij aankleden. Natuurlijk zijn er meer kinderen die hier moeite mee hebben, maar feit is wel, dat het bij T6 moeilijker/slechter gaat als hij niet lekker in zijn vel zit. En aangezien we nu weer uit n slechtere periode aan het komen zijn, wordt t weer even op alles letten en terug in de structuur en regelmaat die hij zo nodig heeft.
In combinatie met de dingen waar we in samenspraak met de GGZ thuisbegeleiding (hierover later meer), aan zijn aan het werken, hebben we dus dit "spel" uitgewerkt voor T6.

Ruwe opzet, dit wordt nog verder 'ín het net' uitgewerkt.

Het komt eigenlijk op het volgende neer. Er is een lijstje gemaakt met handelingen die hij moet verbeteren en eigen maken, zonder dat wij hem hier de hele tijd op willen wijzen. Dus toilletbezoek, handen wassen, kamer in orde, verzorging en taakjes. Hierachter staat waarbij hij bij deze handelingen aan moet denken. Als voorbeeld bij het toiletbezoek staat dus: deur sluiten, doorspoelen, op tijd gaan (en niet op het allerlaatste moment, zoals nu vaak gebeurd) en handen wassen.
Voor elke handeling is er een bepaalde schermtijd afgesproken, dat er ook bij vermeld staat, en waarbij rekening is gehouden met de frequentie per dag; 5 min. voor toiletgebruik, 5 voor handen wassen, 10 voor de kamer en 10 voor verzorging, waarbij de taakjes onderling minuten hebben. Zo kan hij, als hij de handeling volledig goed doet, zonder dat wij hem erop hebben moeten wijzen, minuten verdienen voor te gamen. Er is zelfs een 'Bonuslevel' in het spel, als moeilijkheidsgraad, waarin hij er zelf aan moet denken om smorgens als hij wakker wordt zijn luierbroekje uit te trekken.
Dit alles netjes met hem doorgenomen en afgesproken. Nu is het afwachten hoe alles gaat lopen en hoelang hij (en wij) dit volhouden.

Frappante is wel, dat het eerste toiletbezoek (10 minuten na het bespreken) prompt wel volledig goed ging :D, terwijl het met picto's, opnieuw aanleren en afvinken steeds weer fout ging en gepaard ging met veel frustratie en ergernis van onze kant.
We hebben afgesproken dat we het sowieso een week gaan proberen, dan is er ook weer overleg met de thuisbegeleiding, waardoor we dan mooi alles kunnen evalueren. 
Ik ben benieuwd.

Bloggen....

Bloggen... Het is eigenlijk maar een raar woord.... Ik blog, jij blogt, wij bloggen...
Maar goed. Het is dus een feit. ik blog nu ook. Althans, een poging tot. Voor zover ik het volhoud.

Maar waarom, dan nu toch een blog. Heb ik dan zoveel te vertellen? Nee, eigenlijk niet. Althans, ik vind zelf van niet. Maar blijkbaar denken anderen hier regelmatig anders over. Ik ben net zoals de meeste anderen redelijk actief binnen de sociale media. Ik twitter, zit op Facebook, haal heel veel ideeën van Pinterest (zonder tijd of mogelijkheid om ze uit te voeren), maak regelmatig gebruik van Instagram, en maak het rijtje zelf maar af. Maar een blog ben ik nog nooit aan begonnen. Ja, in de goede oude tijd van Hyves, maakte ik wel ns een "blogje" dat vervolgens door familie, vrienden en bekenden wel gelezen en geprezen werd. Maar echt volhouden deed ik het niet. Vroeger al niet, n dagboek was niet aan mij besteed. Ja, bij de zoveelste verliefdheid werd er wel n paar dagen fanatiek in geschreven, maar als de liefde wat bekoeld was, gold dat ook voor mijn schrijversdwang.
Maar nu dan toch overstag, om een poging te wagen. Ik speelde al eerder met het idee, maar dit was dan even een "hersenscheet", die vervolgens in het leven van alledag snel verwaaide. Die hersenscheet kwam meestal doordat mensen reageerde op mijn tweetjes of FB-berichtjes, dat ze deze zo leuk of grappig vonden. Of doordat mensen mijn digitale uitspraken opeens tussen hun favorieten zetten. Of doordat mensen aangaven dat ze vaak toch iets hadden aan mijn hersenspinsels met betrekking tot onze kinderen of ideeën.
Zo ook vanmorgen. Aan de ontbijttafel hebben we op een creatieve en pedagogische manier een opvoedkundig probleem met betrekking tot T6 uitgewerkt, tot hopelijk een methode die voor hem werkt. Of dat zo is, zal nog moeten blijken, maar ik was erg blij met het resultaat tot nu toe, en was er zelfs een beetje trots op, dat we weer tot een creatieve aanpak waren gekomen. Ik weet dat mensen hier vaak nieuwsgierig naar zijn, of baat bij hebben. Dus bij het overdenken, kwam weer dat hersenscheetje langs, dat ik dit alles misschien toch eens moest gaan bloggen, zodat er meer mensen baat bij hebben, als leidraad voor hun eigen oplossingen kunnen gebruiken of gewoon om een kijkje in onze wereld te kunnen nemen.
Als naam gekozen voor Stuiterende Puzzelstukjes, omdat puzzelstukjes en stuiterballen te lang was, maar dit wel goed onze kinderen weergeeft en ik het daardoor wel heel passend vond.

Op deze manier is dan toch het idee geboren om een Blogger te worden.
Nog zo'n raar woord: Blogger.