Druk druk druk :)

Daar zit je dan, beetje duf achter de laptop.
Poe, wat is het druk de laatste tijd. En het einde van de drukke periode is nog niet echt in zicht!

Na de carnaval eerst mijn verjaardag gehad. Iedereen heeft me flink verwend met een financiële bijdrage voor een nieuwe mixer, die er sinds afgelopen weekend dan ook (eindelijk) is. Helemaal happy mee! We kunnen weer volop bakken en kokerellen! Tussendoor ook nog even de halve keuken verbouwd in n weekend, waardoor toch het halve huis op zijn kop heeft gestaan.
Verder is het sinds de vakantie hier thuis redelijk pittig met T6. Op een of andere manier luistert hij totaal niet wat ik tegen hem zeg, en doet net het tegenovergestelde. Daarbij doet hij opeens allemaal dingen, die hij normaal echt niet doet. (Het zal er ook mee te maken hebben, dat F een andere baan heeft, waarbij hij nu weer andere en meer uren draait, waardoor de kinderen hem bijna niet meer zien. Dit is voor ons allemaal natuurlijk weer wennen, en dat heeft even zijn tijd nodig.) Al met al geeft het behoorlijk veel frustraties en ergernis bij mij, en is het allemaal zeer vermoeiend. Afgelopen weekend dan ook weer een flinke aanvaring gehad met hem. De druppel was eigenlijk toen we in het bos liepen met de honden. We waren weer op weg naar de auto, en T6 wilde nog even snel via een ander pad. Ik zei hem nog dat hij dat niet moest doen, maar natuurlijk zoals alles de laatste tijd, rende hij stug door en had ik het blijkbaar tegen de bomen. S3 ging er even vrolijk achteraan, en ik ben maar doorgelopen met mijn frustraties en de honden. Even later was het dan toch duidelijk waarom ik ze niet via dat paadje wilde laten lopen, de heren zaten vast in het kreupelhout. Nadat ik ze dan toch nog maar even vanaf een afstand heb bekeken en heb laten hannissen (en ondertussen mijn frustraties alleen maar opliepen, moet ik eerlijk bekennen), dan toch maar gaan helpen. T6 was het dichtste bij, dus die als eerste eruit geplukt. Ik zette hem weer op het pad neer, zei hem dat ik dit dus bedoelde, dat ik boos op hem was, en maakte hem duidelijk dat hij moest blijven staan terwijl ik S3 ging redden. Ik ga dus weer terug het kreupelhout in, haal S3 eruit, kom terug op het pad en .... Geen T6, want die was vrolijk weer doorgelopen. Nou... eerlijk gezegd ontplofte ik toen zo wat! Grr... had hem het liefste daar ter plekke wat aangedaan, alle frustraties van de afgelopen dagen kwam er gewoon uit. Toch maar ingehouden en hem een uitbrander gegeven. Terug thuis, nog steeds behoorlijk laaiend, was er weer iets (ik weet nog eens niet meer wat) waarbij T6 duidelijk nog steeds niet luisterde, waarbij F hem naar bed stuurde. We stonden eigenlijk op het punt om naar de verjaardag van oma te gaan, maar op deze manier ging het echt niet. Dus eerst maar F en later ik een gesprek met hem aangaan en maar weer geprobeerd om hem duidelijk te maken dat dit echt niet kan. Volgens mij maakte dit wel indruk, want op de verjaardag was hij poeslief.

Zondags verliep nog niet helemaal lekker, maar gisteren was er toch al duidelijk een verbetering te merken. Ik ben maar 2x echt boos op hem moeten worden, dus dat viel wel mee. Nu hopen dat dit betekent dat het weer allemaal een beetje bij gaat trekken.

Gisteren sowieso een drukke dag. 'sMorgens T6 naar school en S3 naar de psz. Psz gaf aan dat ze verwachten dat S3 meteen na de meivakantie al overgaat, waardoor hij op vrijdag 25 april zijn afscheid heeft op de psz. S3 is er echt aan toe! Hij verveelt zich behoorlijk op de psz, blijft nu ook een dag extra thuis, omdat er dan heel veel kleinere kinderen op de psz zijn, waar hij toch wel moeite mee heeft, omdat het niveau dan toch wat lager ligt.
'sMiddags met S3 voor de laatste check naar het CB. Meneer is zoals altijd al redelijk zwaar, maar de arts gaf toch echt specifiek aan dat ze nu niet van de cijfers uitging (dat zou betekenen overgewicht), maar dat S3 gewoon stevig en compact gebouwd is, waarbij hij een heel normaal postuur heeft. Niets geen overgewicht dus. Hehe. eindelijk iemand die niet alleen naar gewicht kijkt, maar ook naar bouw. Verder deed hij alles prima en gaf zelfs geen kik bij het spuitje, terwijl hij er wel bang voor was van te voren. Ook nog even gehad over de kleine aandachtspuntjes van S3, zoals zijn driftbuien met agressie, zijn dwangmatigheid naar structuur en plek, en zijn slimheid. Afgesproken dat het op dit moment nog geen problemen geeft, maar dat we het wel goed in de gaten houden, en ook straks op de basisschool goed blijven houden.
Daarna door naar de zwemles van T6. Hij is flink wat later gestart dan zijn klasgenootjes door omstandigheden, maar hij gaat er vrij snel doorheen, en het lukt hem allemaal redelijk goed. Hij is eind oktober begonnen en heeft waarschijnlijk in juni zijn diploma A. Later dan zijn klasgenoten, maar dat maakt niet zo veel uit. Komt allemaal wel goed.

Gisteravond dan nog oudergesprek van T6 gehad op school. we waren laat ingepland (21:30 uur) en natuurlijk lopen de gesprekken altijd n beetje uit. Verder ook nog even een afspraak gemaakt met de directrice voor de overdracht van S3, waardoor we pas om 22:30 weer thuis waren.

Oudergesprek zelf was wel heel positief. Sociaal en cognitief zit het goed met T6. Hier en daar wat typische dingetjes die hij dan nog wel wat beter kan doen, maar die waren allemaal te verklaren als ASS hindernisjes. Zoals bijvoorbeeld: T6 wil wel vaker grapjes uithalen, maar heeft dan niet altijd in de gaten dat een ander het niet zo leuk vind. Ook bij expressievakken heeft hij wat moeite. Alleen de clown uithangen is totaal geen probleem. Maar als iedereen gaat dansen of zingen, dan is dat raar, en doet T6 het liefste niet mee.
Alleen moet hij toch gaan proberen rustiger en netter te werken (Wat n verrassing!), dan zou het nog beter gaan. Hij maakt nu toch wel vaak nog snelheids- en slordigheidsfoutjes, waarvan de juf weet dat hij het best kan. Alleen wil meneer dan toch graag snel met wat anders aan de gang, waardoor hij het afraffelt. Vanmorgen dit ook maar even met T6 zelf besproken. Ben benieuwd of hij het oppikt. Bij het zwemmen heeft hij het in ieder geval al gemerkt dat 'snelsnel' niet wil zeggen dat het goed is, en dat je beter alles netjes kunt afronden. Misschien dat het hem dan op school ook gaat lukken.
Al met al mogen we niet klagen over zijn tweede rapport. Veel RV's en V's waarbij eigenlijk alles te verklaren is door bovenstaande, of door het feit dat hij in januari en februari echt niet lekker in zijn vel zat, doordat de medicatie niet goed aansloeg. De juf vertelde wel dat hij na de carnavalsvakantie echt heel goed werkt en het allemaal een heel stuk beter gaat. Verder is het echt een groot aandachtspunt dat T6 blijft uitgedaagd worden door de leerstof. Extra moeilijke materialen, verrijking en verdieping aanbieden, want anders ben je hem kwijt. Dit is iets dat al in de kleuterklassen speelde, en wat nu ook weer wordt doorgegeven aan de juf van groep 4.
Al met al heel tevreden, en hopen dat hij het zo volhoudt (en allang blij dat zijn gedrag thuis, niet voortgezet werd op school).
Achter 2 weken nog een gesprek met school en GGZ, waarbij op de "specialere" kanten van T6 wordt ingegaan, en gekeken hoe school, ggz of wij als ouders hem nog beter kunnen helpen, en even weer alle kaarten helder op tafel krijgen.

Verder dus kort ook S3 al besproken, hij mag vanuit de basisschool ook na de meivakantie al instromen.
Dat betekent dus 2x uitdelen in april (T6's verjaardag en S3's afscheid psz) en 1x in mei (S3s verjaardag).... Nu dus op zoek naar inspiratie! Dus als iemand wat weet, dat niet te duur, te moeilijk of te veel tijd kost maar wel leuk is, ik hou me aanbevolen!

Is de lente dan toch al aangebroken?

Wat een heerlijk weekend hebben we achter de rug!
De laatste paar dagen van de vakantie was het volop genieten van het weer! De kinderen waren bijna alleen nog maar buiten te vinden, met fietsen, auto's wassen, clubhuizen bouwen, schommelen, glijden, spelen met vriendjes, of gewoon in de buurt struinen. Heerlijk! Ze leefden allebei helemaal op, waren op het eind van de middag eigenlijk al doodmoe, maar wilden na het eten toch nog o zo graag naar buiten!
s Avonds vielen ze als een blok in slaap, om de volgende morgen toch echt even nodig te hebben om wakker te worden. Maar zodra ze zich realiseerde dat er weer n heerlijke dag aan kwam, wisten ze niet hoe snel ze zich moesten aankleden om weer naar buiten te gaan. Het liefste zonder ontbijt, n appel op de hand was ook goed, want dat ontbijten duurt toch echt te lang!

Het afgelopen weekend was natuurlijk helemaal top! Het leek echt wel volop voorjaar! Zaterdag heb ik er niet ontzettend veel van kunnen genieten. Ik was zaterdag jarig, en was overdag druk bezig met bakken en alles opruimen en klaar zetten. Maar ik had mezelf al voorgenomen, zondag wordt ZONdag! Lekker genieten en het weer en elkaar!
Zaterdagavond was reuze gezellig, en gelukkig ook niet al te laat geworden, waardoor we ook echt nog wat hadden aan de dag. Eerst even heerlijk buiten ontbijten, de afwas en rotzooi van de vorige avond wegwerken, en daarna ben ik lekker in de tuin bezig geweest, terwijl de kinderen lekker buiten speelden. Ik had nog een aantal zaden van T6 liggen, en had er zelf ook nog een aantal gekregen en gekocht, dus ik (met wat hulp van T6) kon me uitleven met het zaaien van bosaardbeitjes, paprika, ui, cherrytomaten, tomaten, en nog 5 soorten bloemen. Nu even n paar weekjes geduld, en dan kan de volgende lading uitgezet worden in kweekbakjes.
Verder nog heel even snel naar IKEA. Ja, op een zondagmiddag, binnen 1 uur met de benodigdheden buiten staan lukt ons. haha. En daarna nog even wat verlate verjaardagsvisite van mijn schoonouders. Al met al een heerlijke dag!

Vanmorgen begon dan weer het normale leven. De vakantie was weer voorbij, en nu was het echt weer structuur en regelmaat. T6 had dit ook al snel door, en ging goed met zijn "takenspel" aan de gang, na een beetje aansporing van papa. En op een of andere manier kom je met zo'n morgen ook weer meteen in het ritme. Eigenlijk heel lekker allemaal! Vooral met het zonnetje en de temperaturen erbij. Van mij mag dit heerlijke weertje nog wel even aanhouden!

Speciaal vriendje "Met Uitjes"!!!

Het is rustig in huis.... Nog niet te rustig, T6 is tenslotte nog steeds luid en duidelijk aanwezig, haha. Maar het is duidelijk te merken dat S3 op dit moment logeren is bij N&M8.
T6 heeft nu dus even wat verwentijd met papa en mama. Lekker in bed filmpje kijken, wat langer opblijven, en nog even in het grote bed slapen/tutten. Morgenvroeg dan gezellig met mam samen, omdat F toch werken moet, en dan 's middags weer S3 ophalen bij N&M8

N is een vriendin van mij, die ik heb leren kennen op de opleiding 16 jaar(!) geleden. Zoals het wel vaker gebeurd met het leven, raakten we het contact een paar jaar kwijt, maar 4 jaar geleden, kwam dit stomtoevallig weer tot stand. Allebei inmiddels aan de kids. Ik was net bevallen van S, T was op dat moment 3. Zij had M van 5, die (wat ik al eerder via via had begrepen) geboren was met het syndroom van Down.
Van het begin af aan konden de jongens het prima met elkaar vinden. T was in eerste instantie net zo'n peuter als M, maar natuurlijk ontwikkelde T zich wat sneller, waardoor het ook voor hem duidelijk werd, dat M "anders" was. Er kwamen vragen en opmerkingen zoals n peuter/kleuter dit zonder schaamte doet: "waarom praat M niet?" "Haha, heeft M nog een luier?" en "Waarom doet M zo?". Ik wist dit op een of andere manier aan hem uitleggen. Daarbij hebben wij altijd (onbewust) gekozen voor de ware uitleg maar dan op het juiste niveau. Dus niet "dat snap je later pas", "is nog te moeilijk" of "daarom". Dit ook omdat al heel snel bleek dat T heel veel dingen best wel snapte. Hij luisterde, was vervolgens stil, en reageerde er totaal niet meer op. Maar een paar weken later was hij dan precies jouw verhaal aan een ander aan het uitleggen, waaruit dus bleek dat hij het echt wel had opgeslagen. 'Het moet alleen altijd even doordruppelen', zeggen F en ik wel onderling.
Maar goed, ik was er dus van bewust dat we aan T moesten uitleggen dat zijn vriendje M, zich anders ontwikkelde dan hij dat zelf deed, en waardoor het verschil tussen hen alleen maar groter zou worden. Maar hoe doe je dat bij n kind van 4?
Toen er tijdens het eten weer eens n vraag van T hierover kwam, wist ik het opeens. We aten op dat moment frietjes, en T had de fase dat hij steeds n "frikandel speciaal zonder uitjes" wilde. Ik gebruikte dit als metafoor. "Net zoals mensen bestaan er heel veel verschillende soorten frikandellen, gewone, met n jasje (viandel), of krokant (kipcorn), met mayo, curry, mosterd, curry en mayo, of curry mayo en uitjes. Maar dit zijn allemaal lekkere frikandellen, net zoals alle mensen aardig en leuk kunnen zijn. Maar nu heeft M in zijn hoofd n extra stofje, waardoor hij n beetje anders is. M is dus zeg maar een frikandel speciaal MET uitjes. Maar M is gewoon M, jouw vriendje en even aardig en leuk. Alleen een beetje anders af en toe."
T had blijkbaar genoeg aan deze uitleg, bleek n paar weken later. We hadden afgesproken in een binnenspeeltuin, waar T heel enthousiast met grote legoblokken een huisje aan het bouwen was. Maar M kwam regelmatig even langs om de boel om te gooien. N probeerde dit regelmatig tegen te houden, maar was op een gegeven moment net te laat. T zei geruststellend tegen N. "Is niet erg hoor, M kan er niets aan doen. Dat komt door zijn uitjes!"

Sindsdien zijn T6, S3 en M8 de dikste vrienden. Met uitstapjes is het heerlijk om naar ze te kijken, hoe ze met elkaar omgaan. Bij elkaar op bezoek en samen spelen gaat helemaal super! T6 wil M het liefste op alle feestjes en verjaardagspartijtjes uitnodigen, maar weet gewoon dat dat niet zomaar kan. "Dus dan komt M een andere keer, he mam!" En nu dus ook logeerpartijtjes. T6 is in de zomer al eens daar gaan slapen, dat was voor N ook een hele belevenis. Er kwam bij thuiskomst een heel A4tje mee, met uitspraken van T6, waar N dubbel om lag.
Een kleine selectie van de opmerkingen die ik had gekregen van N:

T bestudeerd de kerstverlichting/ledlampjes rond t raam en vraagt:

‘Huh? Hebben jullie nog steeds Kerstmis??’ J

M doet een spellletje op de tablet met een na-pratende hond en kat. T hoort t zegt:

Die is echt stom.

2 minuten later: ‘Die is echt heeeeeeeel stom.. Echt stom..

Maar M snapt t denk ik nog niet he…’

Weer 4 minuten later na stiekem meekijken en zich kapot lachen om de hond en kat:

‘Mitch zullen we ruilen v Ipad?’

N: waarom?

T: Ik wil dat spelletje wel even doen… Ook al is t stom…. J

 M’ogen vallen dicht.. Hij is kapot en snapt r nix van.. Iemand naast m in bed?!

Ik leg T uit dat M t niet snapt en dat ie liever in mijn bed slaapt.

Das geen probleem.

Terwijl ik met M’ zn ritueeltje voltooi en m uitleg dat mama zo naast m komt liggen roept T vanuit M’bed:

‘M, je snapt t niet he… Jouw mama, N heet ze geloof ik, is groter dan jou, dus dan mag ze ook langer opblijven’

Met n diepe zucht.. J

T moet 2x niezen.

N zeg: Nog een keer en dan is t morgen mooi weer.

T kijkt bedenkelijk: wordt t dan heel warm?

N: ja

T: dan is 2 keer genoeg, tis nl nu al te warm

In oktober zijn N & M8, door middel van heel veel donaties op hun stichting,  van heel veel lieve mensen, naar Curacao geweest, om daar Dolfijntherapie te volgen. Dit heeft behoorlijk wat impact gehad, op alles eigenlijk, maar waardoor M8 nu echt sprongen vooruit heeft gemaakt in zijn ontwikkeling. Echt heel mooi om die verandering van dichtbij mee te maken!

En nu is het dus de langverwachte beurt aan S3, om een nachtje bij N&M8 te gaan slapen, en ook nu komen er weer regelmatig berichtjes met quotes van S3, waar N om dubbel ligt.
S bij het douchen: Heeft M ook n kleine plasser? Ik wel. Min broer niet, die is echt heeeeel groot!

Is dit echt n badkamer??? Zoooo klein?? Das wel n beetje gek.

Na het poepen: Dat is geen poep! Mijn opa zegt altijd keutel!

Bij de treinbaan: He kijk! Een negen met 2 rondjes! 

Heerlijk!!! Ik kan nu al niet wachten op de verhalen morgen! :)

Carnaval Alaaf!

Het is weer zover, Carnaval is weer bijna voorbij. Het waren een paar drukke dagen, waarbij we voor een paar 'verrassingen' kwamen te staan wat de kinderen betreft.

Het echte carnaval begon op de vrijdag met het schoolcarnaval. Normaal wil T6 de hele carnaval maar 1 pakje aan, maar ik kreeg hem toch zover dat hij naar school ging als piraat, en niet als Mario. S3 had 's morgens ook carnaval op de psz, maar was erg verdrietig toen hij dus niet mee mocht met het schoolcarnaval. Hij had zich tegen 14:00 uur al zo'n 4x verkleed maar was er toen ook even helemaal klaar mee. Toen T6 dan ook nog ns vanuit school even bij n vriendje ging spelen, en S3 (weer) niet kon afspreken met n vriendje was de maat vol, en zijn humeur tot een dieptepunt gedaald. Het was dus tijd om even bij te tanken met gewoon ff niets behalve n tekenfilmpje kijken liggend op de bank met zijn liefste knuffel..
Later had T6 verkleed zwemles. Hij is sinds 21 oktober bezig doordat hij eerder al druk was met ergotherapie en Orbis GGZ, dat we niet nog meer druk op hem wilde leggen met zwemlessen. Maar hij gaat er redelijk vlot doorheen, en zit al in het voorlaatste groepje voor het diploma. Maar het verkleed zwemmen als Piraat met lange broek en jasje, en schminck op zijn gezicht, dat in zijn ogen liep, ging hem toch wat moeizaam af.
Zaterdags waren we even naar het kinderKanon gegaan, verkleed als Marvel action figuren, maar hier hadden T6 en S3 het na n uurtje wel gezien. Ze zijn toen met de oppas van die avond lekker even naar de gele M geweest, en daarna nog lekker thuis een klein feestje gaan houden. Dit zodat pap en mam wel nog even bij het Kanon konden blijven, en zo hun jaarlijkse carnaval konden vieren.
Zondags was het dan tijd voor de optocht als Mario en Dalmatiër. T6 dus weer als wat anders verkleed! Eerst in het dorp, later naar Sittard voor hun grote optocht, om vervolgens met z'n alle aan te schuiven bij Opa en Oma voor lekkere warme soep. T6 en S3 hadden het wel naar hun zin bij Opa en Oma, en F en ik hadden eigenlijk ook wel zin om nog verder te carnavallen. Het besluit kwam dan ook al snel dat T6 en S3 een nachtje bij Opa en Oma bleven slapen, en wij nog even doorgingen met carnaval vieren.
Maandags was er de optocht in Dieteren, weer als Marvel-figuren,  waar vrienden van ons in mee liepen. S3 was echter n beetje moe, viel in de auto onderweg in slaap en werd pas 2 uur later, nadat de optocht al voorbij was, en wij op weg waren naar Duitsland, om daar naar een optocht te gaan kijken bij vrienden. Hier werd ontzettend veel uitgegooid, wat de kinderen natuurlijk helemaal geweldig vonden! Na de optocht even wat drinken en spelen bij n vriendin thuis, waarna het ondertussen alweer langzaam bedtijd was geworden.
Dinsdag stond er eigenlijk alleen het 'appelesiene sjmiete' in Sittard op de planning. Voor degene die niet weten wat dit is, een aantal verenigingen van Sittard gaan om beurten op een podium op de markt staan, waarna ze naar de "appelesiene" roepende kinderen kilo's sinaasappelen uitgooien die dan gevangen moeten worden. T6 en S3 hadden hier heel veel zin in, al wilde ze niet verkleden maar alleen wat schmink op hun gezicht. Maar daar aangekomen was T6 erg "down". In eerste instantie dachten we dat het eraan lag, dat hij geen sinaasappelen ving. Maar hij bleef sip en "down", ook nadat hij zag dat we toch echt al n aantal sinaasappelen hadden gevangen. F ging even met T6 apart een stukje lopen om te proberen te achterhalen wat er nu aan de hand was. Met veel moeite kwam er dan toch uit, dat T6 bang was. Blijkbaar was de drukte, menigte en lawaai toch te veel voor hem.
Voor iemand met autistische trekjes is dit niet vreemd. Maar toch stond ik hier even van te kijken, aangezien T6 voorheen hier eigenlijk nooit last van had. Kermissen, drukke pretparken of stranden, of zelfs carnaval uit het verleden was nooit een probleem van deze aard. Maar nu dus wel. Het manneke was echt uit zijn doen, heel sip, timide en terneergeslagen. We hebben dan ook besloten om het sjmiete te laten voor wat het is, en naar huis te gaan.
In het dorp was er 's middags nog een kindermiddag, maar zelfs hier had T6 geen trek in, ondanks dat hij wist dat hij hier heel veel vriendjes en klasgenootjes zou tegenkomen. We hebben de carnaval dus wat eerder afgesloten dan de rest van Limburg, en zijn lekker de rest van de middag en avond thuis gebleven.

Het viel me onderweg naar huis wel in, dat hij een tijdje terug, in november tijdens de kinderopening van de carnaval, na n uur opeens last kreeg van de muziek. Hij stond opeens met zijn handen over zijn oren, omdat het hem echt pijn deed. Dit was echt iets nieuws, nooit eerder iets van aangegeven. We zijn toen ook maar naar huis gegaan, hij wilde zelfs geen kwartiertje meer blijven om het einde te zien. Toch maar eens ook bij onze hoofdbehandelaar aangeven. Ik weet niet of het kan, dat er dingen "verergeren"? Misschien dat er nog meer dingen gaan opvallen? Het is in ieder geval wel weer iets om rekening en in de gaten te houden.

Morgen in ieder geval alles opruimen, en terug naar de structuur en regelmaat. Dat zal ook helpen voor T6 om weer zijn draai te vinden, en weer lekkerder in zijn vel te zitten.

Handelings en takenspel, week 2 en evaluatie

Het is een tijdje stil geweest. Nou ja, alleen qua bloggen dan. Verder was het verre van stil, aangezien de Carnaval was losgebarsten hier in het zuiden. Maar daarover later meer.

Het handelings en takenspel. We zijn er nog steeds mee bezig, al moet ik eerlijk bekennen dat het zo tijdens de carnaval niet echt lekker liep. T6 had door de carnaval weinig tot geen behoefte aan schermtijd, behalve tijdens het logeren bij Opa en Oma van zondag op maandag, maar waar niet is gelet op de schermtijd. Maar morgen is alles weer voorbij wat de carnaval betreft, en dan kunnen we weer aan de gang met structuur en regelmaat, waardoor het spel ook weer vol op wordt gevolgd, volgens de regels.

Afgelopen woensdag wel nog gesprek gehad met onze PIT-er, waarbij het grotendeels over het spel ging. Ik had de tweede dag van ons spel ook al gemaild met uitleg e.d. (een beetje hetzelfde als de uitleg op het blog), dus ze was al redelijk op de hoogte. Maar ze was natuurlijk erg benieuwd hoe het nu ging.

We kwamen tot de conclusie dat dit eigenlijk een geweldige uitvoering is van het TEACH-systeem, en daarnaast ook nog eens heel erg karaktervormend werkt. Je leert de "speler" op een simpele wijze dat hij/zij zelf verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen gedrag en hier ook zelf meteen de gevolgen van moet dragen. De beloning heel op deze manier heel direct, en ook meteen zichtbaar, door middel van een "dagscore" op het bord.  Verder zorgt het bij ons voor heel veel rust. Geen gevraag en "gezeur" meer van T6 of hij wel of niet mag gamen, en discussies als het niet mag. Op een of andere manier heeft hij er zich eigenlijk praktisch meteen bij neergelegd dat de score op het bord bindend is, en dat er geen discussie over mogelijk is. Hij vraagt er totaal niet om, en als de tijd om is, zet hij ook echt alles uit, en gaat zonder ook maar enige kik wat anders doen.
Ook tussen F en mij geeft het heel veel rust. Normaal hadden we onderling discussie hierover. F was wat makkelijker over gamen en gametijd, terwijl ik er toch zeer regelmatig de rem op wilde omdat ik liever had dat ze andere dingen deden. Maar nu is er ook bij ons geen discussie meer. T6 heeft maar een x tijd aan gametijd en als dat op is, is het op. Meer mag niet, dus ook geen discussie en staan wij ook weer automatisch aan dezelfde kant.
Onze PIT-er vond het echt een geweldig idee, was zelfs zo enthousiast dat ze dit ook verder wilt gaan gebruiken bij andere gezinnen/cliënten waar zij komt.
Wij zijn ook nog steeds heel tevreden en gaan dit zeker ook na de carnaval weer verder aanscherpen en gebruiken.

Wel moeten we natuurlijk het in de gaten houden, dat als er dadelijk alleen maar weer wordt buiten gespeeld door het mooie weer, of de taken te makkelijk worden of al geautomatiseerd zijn, dat we dan het spel weer aanpassen. Maar het principe blijft natuurlijk gelijk, en we hebben nog n tijdje om hier oplossingen voor te verzinnen voor het zover is.