Vriendschap

"Je hebt iemand nodig, stil en oprecht..."

Vriendschap is iets moois.. Je kunt dingen delen, samen lachen, samen huilen. Leuke momenten om te delen, maar ook verdrietige momenten waardoor deze wat minder zwaar zijn...
Als volwassenen heb je wel een paar vrienden om je heen. Je weet waar je met wat terecht kunt. Maar als het echt moet, kun je bij ze allemaal snachts om 3:00 uur op de stoep staan.

Maar hoe doe je dat.. hoe wordt je vrienden? Als volwassenen is het best simpel.. je hebt iets gemeen, praat hierover, het klikt, deelt wat leuke momenten, en tadaa! Een nieuwe vriendschap is geboren.. (Natuurlijk is dit wel een hele simpele weergave, maar je snapt wat ik bedoel).

Als kind zijnde moet het nog simpeler zijn... Je speelt even samen, dat is leuk, je speelt nog wat meer, en je bent beste vrienden voor het leven... Zo zou het moeten zijn. Bij S5 werkt het zo ook wel. Hij heeft een aantal vriendjes en vriendinnetjes waar hij regelmatig mee afspreekt. Natuurlijk zijn er wel eens strubbelingen, kleine ruzietjes, maar dat hoort natuurlijk ook wel bij de leeftijd. En die zijn er nooit voor lang.

Maar T8 heeft er meer moeite mee. Een paar jaar geleden, was er allemaal niets aan de hand, ging allemaal prima. Beetje hetzelfde als dat het nu bij S5 gaat. Diverse speelafspraakjes, redelijk vast kliekje van jongens en meiden waarmee hij speelde.. Maar ergens dit jaar is hier verandering in gekomen. Het afspreken lukt hem niet meer zo goed. Hij focust te veel op maar 1 a 2 jongens, die dan niet kunnen/al hebben afgesproken/of geen zin hebben, wat natuurlijk kan. T8 kan hier echter niet goed mee omgaan "niemand vind mij leuk!" "niemand wil met mij afspreken!". Ik heb het hier wel eens met de juf over gehad een tijdje terug. Juf heeft het er toen ook over gehad in de klas, dat hij het moeilijk vond om af te spreken en wie wel eens met hem wilde spelen na school. Prompt kwamen er diverse afspraakjes de weken erop. Van kinderen waar hij vaker mee speelde maar ook van kinderen waar hij nog niet eerder mee had gespeeld. Was heel leuk voor hem! Maar natuurlijk verwaterde dit weer, en na een paar weken was het weer het oude liedje...

Ergens lag het ook niet alleen aan hem... Het is natuurlijk niet leuk, als de kinderen waar je wel nog een paar keer mee hebt gespeeld (voor jou dus de enige), een feestje geven, waar al die andere leuke kinderen naar toe gaan, maar jij wordt niet uitgenodigd. Dat doet pijn. Niet alleen bij hem, maar ook bij mij als moeder zijnde, die dan ziet hoe verdrietig en teleurgesteld je kind is.
Maar ja, je kunt kinderen en/of ouders natuurlijk moeilijk dwingen om jouw kind uit te nodigen op feestjes. Misschien is het een keuze van de kinderen geweest? Misschien van de ouders? Misschien was er geen plek meer? Kan van alles zijn, en maakt natuurlijk ook niet uit.
Wel ben ik weer naar de juf geweest, met de vraag, hoe T8 het sociaal gezien in de klas doet. Was het iets dat alleen buiten school speelde, of viel hij op school ook buiten de boot? De juf herkende hier niets in, T8 lag goed in de groep, werd bijna altijd wel als een van de eerste gekozen met bijv. gym. Ook bij tweetallen vormen in de klas, bleef hij nooit als laatste over. Kortom, op school (structuur situatie) was er niets te herkennen. 

Maar bij vrije situaties wel. Nu speelt T8 ook niet altijd leuk samen. Hij heeft zijn idee over het spel, en wil dit ook vaak opdringen aan anderen. Dit is natuurlijk niet leuk, en langzaam hebben de kinderen een leeftijd dat ze dit niet pikken, en daardoor liever niet met hem spelen. Ik heb hem hier al vaker op gewezen, en ook bij proberen te helpen, maar het is natuurlijk toch een lastig iets om zo om te draaien. "maar zo vind ik het leuk! Moet ik dan gaan spelen, wat ik niet leuk vind?"
Ook had hij eerst een vriendje waar hij heel veel mee samen speelde, maar ze zijn nu een beetje uit elkaar gegroeid. T8 ziet dit niet zo, en blijft gefocust op dit vriendje, waardoor hij al die andere leuke kinderen niet echt ziet.

Dat T8 echt niet volledig buiten de boot valt, merkte ik ook wel de laatste tijd, met het mooie weer. De deurbel bleef gaan; "Kan T8 komen spelen?" "Is T8 thuis" "Wanneer is T8 er weer?" En allemaal andere kinderen. Soms had ik er op een uur wel 8 verschillende kinderen aan de deur. En allemaal voor T8. Dus het manneke is nog niet verloren ;) 

Nu alleen nog leren hoe dat gaat; samen spelen, nieuwe vriendjes maken en vriendschappen behouden..  Maar met een beetje hulp, gaan we ervoor!

Prikkels en drukte

Hèhè, we hebben het overleefd. En hoe! Met vlag en wimpel!
Het was me een potje druk.. Maar niet alleen druk, maar ook ontzettend veel prikkels voor T8.
Zijn verjaardag 20 april, die maar 'klein' gevierd werd met de mensen die graag wilde komen. Zijn communie 26 april, waar ze al sinds januari hard aan gewerkt en geoefend hadden. En last but certainly not least: Ons communiecadeau/vakantie, 4 dagen Disneyland Parijs  

Dat ze met de communievoorbereidingen al in januari waren begonnen, hadden we eind februari al vollop in de gaten. T8 heeft elk jaar in april/mei een flinke dip, die voortduurt tot aan de zomervakantie. De onzekerheid en drukte van zijn verjaardag, meivakantie en dan alle rare weken met dagen vrij, uitstapjes, sportdagen en einde schooljaar, worden hem dan te veel. Dus vanaf april wordt T8 drukker, kan hij minder hebben, is vermoeider, en moeilijker in de omgang.
Alleen, begon dit jaar deze periode al in februari...... Communiestress dus. Enige troost was wel, dat hij niet de enige in de klas was, die er last van had. In de klas waren er gevallen van flinke blaasontsteking, regelmatig braken, hoofdpijn, slecht slapen, en nog meer dingen. En dan ook bij ouders, die er geen drukte of poppenkast van de communie maakten.
Het viel wel op, dat het in de week voor de communie allemaal een stuk minder werd. Alsof er op dat moment al veel stress van ze afviel, omdat het nu echt bijna zover was, en ze precies wisten wat de bedoeling ging zijn. 

Maar goed, omdat we wisten dat T8 hier zo op reageert, en het er ook moeilijk mee had, hadden we al zo veel mogelijk met hem samen besproken. Zijn verjaardag zou maar klein zijn, omdat hij 6 dagen later de communie had. Hij kreeg geld, omdat hij aan het sparen was voor een tablet. Alles was gewoon thuis, zodat hij zich kon terug trekken als hij er behoefte aan had.
Ook Disney was al goed door besproken. Hij had foto's, video's en plattegronden bekeken van het park en het huisje. Hij wist wanneer, hoe, met wie, en met wat we gingen. Ook in het park waren er afspraken, bijv. dat je heel veel cadeauwinkeltjes ziet, waar je allemaal bij mag kijken. Maar er wordt niets gekocht, tot de laatste dag. Dus onthou maar wat je leuk vind, en graag wilt hebben. Op de laatste dag gaan we pas 1 dingetje halen.

Al met al, heeft hij het super gedaan. Verjaardag was goed gegaan; familie en vrienden waren gezellig gekomen. Hij had al heel wat geld bij elkaar gekregen. Zoveel zelfs, dat hij zijn tablet al bij elkaar had, en hij met zijn peetoom deze nog even snel savonds is gaan halen. T8 harstikke blij natuurlijk, en de stress van "haal ik het wel" en "wanneer kunnen we hem dan gaan halen, als ik op de communie het geld bij elkaar heb, en we daarna naar Disney gaan" viel daardoor al flink van hem af.
Met de communie ging het ook super. Hij deed het super smorgens op school en in de kerk. Er was echt iets van hem afgevallen. Thuis ging het allemaal heel gemoedelijk. Natuurlijk zijn al die verplichte foto's vervelend, maar we hadden er vrijdags al een aantal gemaakt. T8 trok zich tussendoor regelmatig terug op zijn kamer, omdat hij dat gewoon nodig had. 
'sAvonds zijn een aantal vrienden blijven slapen, waardoor de boel ook weer heel snel aan de kant was, en we met een aantal snel de voorbereidingen voor Disney konden doen.

In Disney hebben ze het beide super gedaan! Het waren lange dagen (soms wel heel lang!), met veel lopen, en veel wachten. Maar ze hebben geen een keer gezeurd of moeilijk gedaan. In de wachtrijen werd er gekletst, mopjes verteld, gezongen, bellen geblaasd, beetje gestoeid, en wat gegeten en gedronken. Hierdoor waren zelfs wachtrijen van 1,5 uur geen probleem.
Pas donderdags toen het de hele dag door flink regende, merkte je dat ze moe en nat waren. We zijn toen ook wat eerder terug gegaan, hebben gegeten en savonds zijn we gaan zwemmen. Vrijdags was het dan al weer de laatste dag, werd het huisje weer opgeruimd en de auto's ingeruimd, werden de laatste attracties afgestreept, werden er cadeautjes geshopt, en reden we heel moe maar voldaan om 20:30 uur terug naar huis, waarbij de kinderen toen pas toegaven aan hun vermoeidheid en lekker geslapen hebben in de auto.
Natuurlijk hadden T en K, die mee waren gegaan, het af en toe wel even lastig om continue met T8 en S4 door te brengen. En werd er soms even bewust afzondering gezocht. Maar al met al moet ik zeggen dat T8 en S4 het super hebben gedaan. 

Nu kunnen we dan nog een weekje bijkomen, en nagenieten. 
Bij T8 zijn er al heel veel onzekerheden en stressdingetjes weggevallen, maar we zijn er nog niet... S4 is nog jarig, nieuwe kinderen in de klas, de juf gaat nog met zwangerschapsverlof, er komt dus een invaller maar wie dat wordt is nog niet bekend, er komt nog een schoolreisje, sportdag, en de laatste loodjes van het schooljaar. 
Nog even doorbijten dus :)